🔺 #پیشنهاد_مطالعه 🔸 مقاله طرح «بیعت اهل حل و عقد» در مقابل طرح «جمهوری» 📍به موازات طرح «جمهوری اسلامی» توسط حضرت امام نظریات و طرحهای دیگری از اول انقلاب مطرح شدند. یکی از آن طرحها مربوط به علامه محمد حسین تهرانی بود. او معتقد بود که مردم را نباید وارد در تصمیم گیری‌ها کرد بلکه این علما و مراجع هستند که باید دور هم جمع شوند و حل مسائل کنند و تصمیم گیری نمایند. ♨️ نگارنده مقاله ضمن تبیین نظرات علامه محمدحسین تهرانی در این خصوص، به مقایسه این طرح با طرح جمهوری از منظر حضرت امام (ره) پرداخته است. ✂️ برشی از مقاله 🔹« بيعت أهل حلّ و عقد است كه سرنوشت مردم را تعيين میكند؛ و إشكال ما هم به لواداران و قائلين به اعتبار قول أكثريّت در دنيا اين بود كه: طبق منطق عقل، بايد أفرادى كه داراى درايت بيشتر و علم زيادترى هستند، سهميّه بيشترى در رأى داشته باشند. يك عالم دانشمند را كه در تمام مدّت عمر خون دل خورده و در وصول به حقيقت به سرحدّ إدراك و تشخيص رسيده است، با يك شخص جاهل عامى مساوى قرار دادن، تضييع حقّ علم و تضييع حقّ جامعه است؛ عظمت و شخصيّت و مقام والاى اين عدّه را در حكم حيوانات قرار دادن، و آنها را به شمارش در آوردن و مانند گوسفندان و سائر حيوانات با انگشت شمردن است! ▪️فرق است بين عالمى كه از نقطة نظر انديشه و تفكّر قوىّ مى ‏تواند بر يك ملّتى حكومت كند، با آن فردى كه هيچ راه تشخيص ندارد و دست راست را از چپ نمى‏شناسد. او را مساوى و هم عِدل قرار دادن با يك شخص عامى و جاهل در مصالح عاليه مملكتى، در إسلام و حتّى سائر مكاتب غلط است؛ و هر كس اين كار را انجام دهد، ميزان واقعيّت و حقيقت را تا سرحدّ إحساسات به سقوط كشانده است؛ و اين عمل (تعداد نمودن و شمردن) يك را به إضافة دو و عالم را به إضافة جاهل نمودن است؛ و پيوسته نتيجه تابع أخسّ مقدّمتين است. يعنى هر حكومتى كه بر اين أساس تشكيل گردد، حكومت بر أساس تخيّلات و توهّمات و اعتباريّات است، و هيچوقت اين حكومت، بر أساس حقّ و درايت و مصلحت واقعيّه عامّه در خارج متحقّق نخواهد شد.» 📔(ولايت فقيه در حكومت اسلام، ج۳، ص: ۲۱۳ علامه تهرانی) 🖋 نویسنده: حجت‌الاسلام علی مهدیان #حجت_الاسلام_علی_مهدیان #دستواره #مردمی_بودن #آوند #تعالی_تشکیلات ✅@avand98