به غربت مهدی خدایا العجل
و در تنظیم امور فرمود: () را مرد باید تهیه کند، اما ( ) و ( ) که بالاتر از مسکن است، به عهده است؛ این کار سنگین را به عهده گذاشته است، چون زن را خدا طرزی آفرید که او قدرت بر و دارد. این مهربانی آن ملات (نرم) است؛ درست است که مرد می تواند باشد، ولی این هنر در مرد کم است. فرمود: را، را، اساس را رحم اداره می کند؛ ملکه رحم زنها هستند. (خلق لكم من أنفسكم ازواجا لتسكنوا اليها)*. این عظمت زن است، این جلال زن است، این شکوه زن است، این حق شناسی خدا درباره زنهاست. این جلال و عظمتی که خدا در قرآن کریم به زنها داد، چه کسی داد؟! ما مامور به صله اصلاب هستیم یا مامور به ارحام ؟ همه ما بالاخره یک پدری داریم، پدر بزرگی داریم؛ از اصلاب آمده ایم. اما از آن هنر ساخته نیست که را اداره کند، از ساخته است؛ آن رحم است، آن است، آن مهربانی است. آنها که اهل هستند، وقتی را از دست می دهند احساس می کنند؛ ولو ستشان هفتاد و هشتاد باشد! این و این هنر را ذات اقدس اله به زنها داده است. ما مامور به صله ارحام هستیم، نه صله اصلاب! اصلاب آن هنر را ندارد که در ما رحم و رحامت ایجاد کند، این مادریِ مادر است که می تواند این کار را بکند؛ لذا فرمود: اساس خانواده این است. علامه جوادی آملی @ax_mazhab🍃
46 مشاهده