آدمیزاد سختشه که بگه "به من توجه کن".برای همین قیل و قال راه میندازه،عصبی میشه،داد میزنه،قهر میکنه،فرار میکنه،با خودش و زمین و زمان لج میکنه،برای اینکه به چشم بیاد،برای اینکه دیده شه!... تو فقط میبینی که چشماشو میبنده و داد میزنه و هیچی نمیشنوه؛اون داره میپره و دستاشو تکون میده و میگه "هی!من اینجام!ببین منو!" داره میگه "به من توجه کن..." و میدونی چقدر درموندست این جمله؟...سراسر استیصاله...و وقتی به زبون بیاد؛اگه به زبون بیاد؛دیگه گفتن و نگفتنش،فرقی نداره...