🌸روزگار شکوفایی انسانهاقسمت اول: میلیاردها بذر انسانیت، در زیر خروارها برف غفلت! 🔹دیر زمانی است که هوای زمین سرد شده و در وجود آدمی یخ زده است. 🔹کسی توان برخاستن از وضعیت مرگبار خویش را ندارد و بشری به خود اجازه خروج از غار تنگ طلبی را – که به زور رسانه ها به او تلقین کرده‌اند- نمی‌دهد. 🔹دیو سرما، با نفس شیطانی و سرد خویش، همه جا را زمستانی کرده و فصل را دیگر جز در خیالها نمی‌توان یافت. میلیاردها بذر انسانیت، در زیر خروارها برف غفلت، مدفون شده! 🔹و اگر نبود اشعه هایی که از پشت ابر، به برخی رسیده، قطعا از شکوفه‌های نیمه باز و نورسی که با تلاش فراوان سربرآورده اند نیز خبری نبود. ⁉️آیا مگر نه این است که همانگونه که سرمای مرگ آور زمین، جز با گرمای حیات بخش از بین نمی رود ، سرمای جهانی و نیز جز با حرارت روشنی بخش وجود و حکومت عدل جهانی وی، نابود نخواهد شد؟ 🔹همانگونه که امام فرمود: ِ الْإِمَامُ كَالشَّمْسِ الطَّالِعَةِ الْمُجَلِّلَةِ بِنُورِهَا لِلْعَالَم‏، امام مانند آفتاب تابان است كه روشنائى آن، همه عالم را فرا گرفته‏ (الكافي ج 1 ص 198) . ⁉️نمی دانم انسانهایی که برای به دست آوردن لقمه‌ای نان آن همه حرص می ورزند، چرا برای بهره برداری از نازنین امام مهربان، به این جمله او بسنده می کنند که: نحوه بهره‌ای كه مردم در غيبتم از من مى‏برند، مانند انتفاع از آفتاب پنهان در ابرها است‏ (كمال الدين و تمام النعمة، ج‏2، ص: 485) و چرا ظهور را بی واسطه ابرهای مستکبر، طلب نمی کنند؟ 👈ادامه دارد... استاد http://eitaa.com/khadem313arbab