🌹🍃 مهدی نظیری فرزند نوروزعلی 22 مرداد ماه سال 1348 در خانواده‌ای معتقد و پایبند به اصول مذهبی متولد شد. علاقه به مذهب و روحانیت راه او را به مدرسه علمیه باز کرد و مدتی را به مطالعه دروس دینی در حوزه ابوصالح گذراند. این همه بیشترین عشق او حضور در جبهه‌های جنگ بود تا زمانی که در شیراز به سر می‌برد بیقرار و ناآرام بود و آنگاه که به جبهه می‌رفت و بازمی‌گشت تا مدتی خاموش بود. گویی آبی بر آتش وجودش ریخته شده است و باز طولی نمی‌کشید که آن آتش باز شعله‌ور می‌گشت و بی‌تابانه تدارک رفتن می‌کرد. 🌹🍃 از خاطرات به یاد ماندنی او نوحه و روضه‌هایی بود که می‌خواند. ساعت‌ها در اتاقی می‌نشست و به تنهایی با صدایی که مملو از درد و سوز عشق بود نوحه‌های کربلای حسینی را می‌خواند. سرانجام این نوحه‌خوان حسین به راه حسین شتافت و در کربلای ایران همچون مولایش با لبان تشنه به دعوت حق لبیک گفت و ندای «هل من ناصر ینصرنی» حسین را پاسخ داد؛ زیرا که «کل یوم عاشورا و کل ارض کربلا» و یارانش را نوحه‌خوان غمش نمود. 🌹🍃 از حدود دو ماه قبل از شهادت و خصوصا آخر زندگی‌اش بسیار شاد و بشاش می‌نمود و مکرر خنده بر لبانش می‌دیدیم. در همین ایام به زیارت امام هشتم(ع) رفت و بعد از بازگشت بار دیگر عازم جبهه شد. 🌹🍃 مهدي نظيري طلبه عارف و بسيجي امام زمان و يکي از ياوران انقلاب اسلامي در تاريخ 21/4/64 در جبهه غرب ميمه ( دهلران ) مظلومانه با لبان خشک سر به بالين مولايش ابا عبدالله الحسين (ع) نهاد و همچونعلي اصغر با لبان تشنه به لقاء الله پيوست و شهادت او همچون شهادت تمامي دوستانش تيري در قلب استکبار جهاني خواهد بود . 🌹🍃 وصیت میکنم که اگر پیکرم به شیراز آمد به هنگام بخاک سپردنم چشمانم را باز بگذارید تا منافقین و کفار بفهمند که شهیدان کور کورانه به این راه نرفته اند ، مقلد امام بوده اند و امام را می شناختند . شهداء را از یاد نبرید و امام را تنها نگذارید.