✳️ برای تشخیص بهتر شِدَّة و رِخوَة: حرف را به صورت ساکن یا مشدّد تلفظ می کنیم. ملاحظه می شود در حروف شدة ، صوت، پشت مخرج حرف محبوس می شود. مانند (ربّ ) تا وقتی که دو لب به هم بسته باشند، «ب» اداء نمی شود و فقط در صورت رها شدن مخرج (باز شدن لب ها)، صدای حرف مزبور به گوش می رسد. (رهش پس از رفع گیرش) اما در حروف رخوة، صوت همچنان در حالت سکون یا تشدید، جریان دارد و محبوس نمی شود چرا که مخرج اصلاً مسدود نیست تا نیاز به باز شدن داشته باشد؛ مانند «مَسَّ» یا «أَذِّنْ». در همان حال که مخرج «سین » یا «ذال » درگیر است، صدای حرف هم ادامه دارد و به گوش می رسد. (رهش در حال گیرش) ✳️ فایده عملی شناخت شدة و رخوة با شناخت عملی این دو صفت ، در حروف رخوة یا توسط ، صوت خود را قطع نمی کنیم. ناگفته نماند که به طور کلی ، صفات (ذاتی) هستند و در همه حال ، اعمّ از سکون و حرکت و تشدید و ... با حرف مربوطه همراهند . 🔷️ آموزش تخصصی قرائت قرآن الهی 👇 http://eitaa.com/joinchat/3771597023C3b6919388d لینک دانلود در تلگرام 👇 @atrequran_135