📖سروده آیت الله العظمی حاج آقاعلی صافی گلپایگانی 🔹بمناسبت شب ۲۵ رجب سالروز وفات والد مکرّمشان آیت الله آخوند ملامحمدجواد صافی قدس سرهما ای دریغا کز جفای روزگار روز ما گردیده از غم شام تار آية الله صافيِ والا مكان رفت از دنیا سوی دار جنان نی همین ما را قرین غم نمود جملگی را غرق در ماتم نمود عارف و عامی ز مرگش دل فکار خویش و بیگانه در این غم داغدار آه کان سرمایه علم وكمال رفت و از مرگش بود دل پُر ملال رفت و دل‌ها از غمش در آذر است خاک غم ما را ز مرگش بر سر است از علائق کرد چون خود را رها رفت شادان جانب قُرب خدا چون خطاب ارجعی او را رسید با سعادت مرغ روح او پرید عمر را طی کرد در ترویج دین مسلمین را بود چون حصن حصين کرد آنسان زهد و تقوی را شعار که نه بستی دل به دنیا هیچ بار مشکلات خلق از آن آسان شدی دردمندان را همه درمان بُدی مُلحدان را همّتش منکوب کرد ظالمان را سعی او مغلوب کرد بود مرد دانش و علم وعمل بود در زهد و ورع ضرب المثل بود در شعر و ادب با اقتدار شاهدش آن شعرهای آبدار دين حق را خادمی خدمتگزار مسلمین را در شدائد بود یار ای پدر برخیز و دین را باش یار تقویت کن مردم پرهیزکار ای پدر برخیز و با لطف و بيان کن نوازش یکدم از افسردگان ای پدر برخیز و با آن روی باز شاد کن دل‌های پر سوز و گداز زندگی بعد از تو کردن مشکل است هجر رویت ای پدر بار دل است ای دریغا رفت از دست آن پدر که از او بُد علم و دانش مفتخر حضرتش از این سرا بر بست باز مانده تألیفاتش از او یادگار مرد دانا ور بمیرد زنده است در زمانه نام او پاینده است چاره‌ای چون نیست جز صبر و رضا راضيم من راضيم من بر قضا شاد کن روحش خدایا از وفا حشر او كن با رسول مصطفى(ص) 📚 منبع: (محضرِ آفتاب) نکوداشت مرجع عالیقدر شیعه حضرت آیت الله العظمی حاج آقا لطف الله صافی گلپایگانی قدس سره/محسن اکبری شاهرودی @ayatollah_safi