حضرت آیت الله سید علی حسینی میلانی مدظله العالی
💎 #سلسله_مباحث_اخلاقی 📌حضرت آیت الله سید علی حسینی میلانی مدظله العالی ❇️ جلسه 9 ❇️ مکان: بنیاد ف
❇️ متن بیانات معظم له: بسم الله الرحمن الرحیم باب الورع ما یک باب تقوی داریم که گفته شد و یک باب ورع و میگویند رتبه ورع تقدم دارد بر تقوی و بالاتر است به این معنا که هرجا که ورع باشد تقوی هم هست ولی عکس صحیح نیست. ولی تفاوت به این جهت است که تقوی عمل به واجبات است و ترک محرمات ولی در ورع علاوه بر آن اجتناب از شبهات هم هست.گاهی انسان از حرامی اجتناب می کند که این تقوی است و گاهی شک میکند که حلال است یا خیر!! هرچند که ما ادله حلیت را در شبهات داریم ولی در عین حال احتیاط می کند و اجتناب می کند که این ورع است. در احوالات بزرگان زیاد نقل شده که حالات عجیبی از حیث ورع داشته اند. برخی از فقها در بین علما بیشتر موصوف به ورع شده اند و از حالات ورعی آن ها بیشتر نقل کردند مثلا از شیخ انصاری رحمه الله حالاتی نقل میکنند. در این زمینه روایات زیاد است. راوی می گوید به امام صادق علیه‌السلام عرض کردم که من هر چند سال یکبار شما را می بینم حال چیزی یاد دهید که من عمل کنم قَالَ أُوصِيكَ بِتَقْوَى اَللَّهِ، این توصیه کار قرآن و ائمه علیهم السلام است. بعد می‌فرماید: وَ اَلْوَرَعِ وَ اَلاِجْتِهَادِ وَ اِعْلَمْ أَنَّهُ لاَ يَنْفَعُ اِجْتِهَادٌ لاَ وَرَعَ فِيهِ . مراد از اجتهاد یعنی اینکه انسان در برابر خداوند متعال و عمل به احکام انسان دقیق باشد ولو احیانا به مشقت و زحمت بیفتد. اگر انسان بخواهد در شبهات اجتناب کند ممکن است به عسر و حرج بیفتد. اینکه شارع مقدس از ما می خواهد اجتهاد کنیم یعنی تا جایی که برای ما مقدور است و دیگه به عسر و حرج نمیفتیم باید عمل کنیم. بعد می‌فرماید لاَ يَنْفَعُ اِجْتِهَادٌ لاَ وَرَعَ فِيهِ {الکافي ج۲ ص۷۸} اگر کسی خیلی نوافل را به جا بیاورد، ذکر بگوید و مستحبات را رعایت کند ولی ورع را رعایت نکند این اجتهاد فایده ندارد. در روایت بعد آمده است که وَعَظَنَا أَبُو عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ فَأَمَرَ وَ زَهَّدَ ثُمَّ قَالَ عَلَيْكُمْ بِالْوَرَعِ فَإِنَّهُ لاَ يُنَالُ مَا عِنْدَ اَللَّهِ إِلاَّ بِالْوَرَعِ . {الکافي ج۲ ص۷۶} خداوند متعال مغفرت دارد، بهشت دارد و هر آن چه خداوند متعال دارد و انسان به دنبال آن است انسان نمی رسد مگر به ورع داشتن گویی رفتن به بهشت و شفاعت و مغفرت و ... منوط و مشروط است به ورع داشتن. خود تقرب به خداوند متعال، آیا مقامی بالاتر از این هست؟ چنین مقامی هم لا ینال الا بالورع. در روایت دیگری آمده است که حضرت فرمودند: مَا أَقَلَّ وَ اللَّهِ مَنْ یَتَّبِعُ جَعْفَراً مِنْکُمْ که خطاب به شیعیان و حاضرین است. إِنَّمَا أَصْحَابِی مَنِ اشْتَدَّ وَرَعُهُ وَ عَمِلَ لِخَالِقِهِ وَ رَجَا ثَوَابَهُ فَهَؤُلَاءِ أَصْحَابِی{ ا الکافي ج۲ ص۷۷} که یعنی ورع شدید دارند. نه ورع به تنهایی، بلکه رتبه شدید و انسان برای خدا کار کند نه برای ریا و فلان و فلان و انسان باید عمل کند و از خداوند متعال بخواهد. اگر سوال بشود اصحاب حقیقی امام صادق علیه‌السلام چه کسانی هستند حضرت معرفی فرمودند. امام صادق علیه السلام می فرمایند: كُونُوا دُعَاةً لِلنَّاسِ بِغَيْرِ أَلْسِنَتِكُمْ لِيَرَوْا مِنْكُمُ اَلْوَرَعَ وَ اَلاِجْتِهَادَ وَ اَلصَّلاَةَ وَ اَلْخَيْرَ فَإِنَّ ذَلِكَ دَاعِيَةٌ . { الکافي ج۲ ص۷۸} حرف نزنید بلکه عمل کنید و مردم از شما خوبی ها را عملا ببینند و نه اینکه فقط تلفظ کنید و حرف بزنید. وقتی مردم ببینند شیعیان عملا با ورع و تقوی هستند خودِ این عمل شما در جامعه بهترین وسیله برای جذب مردم است 🆔@bonyad_emamat 🆔 @ayatollahalimilani