خواندن یکی از دعاهایی که ثواب بسیاری بر آن ذکر کرده ‌اند، مناجاتی است که امیرالمومنین علی(علیه السلام) در دهه اول ذی الحجه آن را می خواندند و آن دعا این است لا إله الّا اللَّه عدد اللّیالی و الدّهور، لا إله إلّا اللَّه عدد أمواج البحور، لا إله إلّا اللَّه و رحمته خیر ممّا یجمعون، لا إله إلّا اللَّه عدد الشّوک و الشّجر، لا إله إلّا اللَّه عدد الشّعر و الوبر، لا إله إلّا اللَّه عدد الحجر و المدر، لا إله إلّا اللَّه عدد لمح العیون، لا إله إلّا اللَّه فی اللّیل إذا عسعس و فی الصّبح إذا تنفّس، لا إله إلّا اللَّه عدد الرّیاح فی البرارى و الصّخور، لا إله إلّا اللَّه‏ من الیوم إلى یوم ینفخ فی الصّور»  ترجمه: لا إِلهَ إِلَّا اللَّهُ‏ به شماره شبها و روزگاران؛ لا إِلهَ إِلَّا اللَّهُ‏ به تعداد امواج دریاها؛ لا إِلهَ إِلَّا اللَّهُ‏ که رحمت خدا از هر چه گرد آورند بهتر است؛ لا إِلهَ إِلَّا اللَّهُ‏ به عدد خار بیابانها و درختها؛ لا إِلهَ إِلَّا اللَّهُ‏ به شماره آنچه مو و کرک است؛ لا إِلهَ إِلَّا اللَّهُ‏ به تعداد هر چه سنگ و کلوخ است؛ لا إِلهَ إِلَّا اللَّهُ‏ به عدد نگاه چشمها؛ لا إِلهَ إِلَّا اللَّهُ‏ در شب وقتى که تاریک مى‏ شود و در صبح هنگامى که طلوع مى ‏کند؛ لا إِلهَ إِلَّا اللَّهُ‏ به شماره بادهایى که در بیابانها و صخره‏ ها مى ‏وزد؛ لا إِلهَ إِلَّا اللَّهُ‏ از امروز تا روزى که در صور دمیده شود.