⭕ ارتجاع خاندان سالاری! البته جای گله نیست! 🔸این روزها و خصوصا بعد از سفر رئیس جمهور به عراق و انتشار عکسهای داماد ایشان در این سفر دوباره بحث آقازادگی، خاندان سالاری، فرزند سالاری و ژن خوب های سیاسی نُقل محافل شده است و موجبات ناراحتی و تعجب بسیاری از مردم و حتی حامیان رئیس جمهور را فراهم کرده است. 🔸البته این مهم در هر دو جناح سیاسی قدرت پُررنگ است و علی الظاهر در دوران وفاق ملی قرار نیست کسی خرده ای بر این بدعت های خطرناک سیاسی بگیرد. چرا؟چون اساسا وفاق قرار نبوده و نیست که میان اصحاب قدرت و ثروت با مردم باشد، وفاق بین خود آقایان است! بالاخره سفره ای پهن شده است چرا چنگ اندازی؟ آغوش ها را بروی هم باز کنیم! در این معادله دیگر مهم نیست چرا باید دختر و همسر رئیس مجلس در مراسم تحلیف شرکت کنند! در این صحنه دیگر مهم نیست چرا باید پسر معاون اول در جلسات رسمی دولتی جلوس کند! در این وضعيت دیگر مهم نیست چرا باید دختر و داماد رئیس جمهور در جلسات داخلی و سفرهای خارجی کنارش باشند! انگار آقایان دولت و مجلس را با خانه اشتباه گرفته اند! 🔸اما قبل از نگارش این وجیزه پیش خود فکر میکردم گله را باید از که داشت؟ از مردم یا آقایان؟ مردمی که در معرض انتخاب دو زیست مسئولانه بودند یا کسانی که تا بوده همین بوده اند! بالاخره باید بپذیریم که مردم بین مدل سعید جلیلی که حتی حاضر نشد مثل باقی نامزدها فرزندش را به تلویزیون بفرستد و اعتقاد داشت این اقدام فرهنگ آقازادگی را تقویت میکند و نباید فرزند من به واسطه من معروف و دیده شود، مدل آقایان را انتخاب کردند! خود کرده را تدبیر نیست! ریاحی_پور