برای مقابله با نقشههای شوم دشمنان تشیع در ترویج آیینهای انحرافی نوظهور، دو نوع فعالیت باید انجام دهیم؛ یکی فعالیتهای علمی و دیگری فعالیتهای عملی. در بُعد علمی و شناختی نیز باید دستکم، گروهی از دلسوزان اخلاقی و فرهنگی جامعه، به شکل دقیق و عمیق با فرقههای جدید آشنا شوند. این گروه باید مبانی فکری و علمی آنان را بدرستی بشناسند تا بتوانند به درستی و عالمانه به نقد بپردازند. بدون تردید، ضرر نقدهای جاهلانه به مراتب بیشتر از نقد نکردن است. نقدهای سست و بیبنیاد، حربهای مناسب به دست مدافعان چنین آیینهای خواهد داد تا بتوانند در میان سادهاندیشان و مردمان عادی، جایگاه خود را تحکیم نمایند و با بزرگ کردن آن نقدهای سست، و ارائهی پاسخهای منطقی به آنها چنین وانمود نمایند که راه و روش آنان از بنیانی محکم برخوردار است. راهکارهای مربوطه برای جلوگیری از این جریان عبارتند از:👇👇
@ayeha313