⁉️متن شبهه👇👇👇
آیا حکمت 141 نهج البلاغه انسان را بر داشتن فرزند کمتر تشویق می کند
✅پاسخ شبهه👇👇👇
استدلال براى كمى فرزند به این حدیث: « قِلَّةُ الْعِيَالِ أَحَدُ الْيَسَارَيْنِ؛ كمى افراد نانخور انسان يكى از دو وسيله توانگرى مىباشد»، مردود و غلط مي باشد.
ديده شده است كه بعضى از غير مطّلعين براى رجحان كاهش فرزند به این روايت استدلال كردهاند و ندانستهاند كه:
عيال در لغت عرب به معنى فرزند نيست؛ چه بسا فرزندانى كه نانخور انسان نيستند، و چه بسا عائلهاى كه فرزند نمىباشند. عيال به معنى نانخور و در تحت عيلوله و مخارج انسان در آمدن است؛ مانند خادم و خادمه و شاگردان كسب و غلام و كنيز و ميهمانان وارد بر انسان، و تكفّل مخارج بسيارى از اقوام و محارم و زوجه و امثال ها كه تحت مخارج و عيلوله انسان زيست مي كنند.
بنا بر اين نسبت ميان عيال و اولاد، نسبت عموم و خصوص مِن وجه مىباشد. و منافات ندارد كه ترغيب به كثرت فرزندان شده باشد؛ با وجود اين، توصيه شده باشد كه هر چه انسان بتواند افراد تحت عيلوله خويشتن را تقليل كند و کاهش دهد که يك گونه توانائى و توانگرى را حائز گرديده است. اين از يك ناحيه.
و از ناحيه ديگر، در جمله «أَحَدُ الْيَسَارَيْن»، ترغيبى و تحريضى بدان نيست؛ بلكه توانگرى براى انسان از دو راه تحصيل مىشود: يكى از راه كسب مال و صرف آن بر عائله كثيره؛ و ديگرى حصر عائله در قلّت با وجود كمي مال. هر كدام را مي خواهى انتخاب كن!
ضمنا توجه نشده به گفتار ديگر حضرت علی (ع) قبل از اين حكمت كه مىفرمايد: « تَنْزِلُ الْمَعُونَةُ عَلَى قَدْرِ الْمَئُونَةِ؛
كمك و مساعدت آسمانى به مقدار مؤونه زندگى و مخارج لازم فرود مى آيد».
بنا بر اين: «هر كه بامش بيش برفش بيشتر». خداوندِ رازق عالم قادر حكيم، كه از عوالم غيب روزى را نازل مىفرمايد براى هر فرد بخصوصه روزى جداگانه مي رساند؛ براى يكى، يكى؛ براى هزار، هزار.
بسيار عجيب است اين شرع مبين و آئين توحيدى و معرفتى، كه چگونه در عمل و متن كار، ما را به خدا پيوسته و مربوط مىسازند. در «وسائل الشّيعة» چهار روايت در كراهت اعراض از نكاح به جهت بيم از تنگدستى و ترس از فقر، و پنج روايت در استحباب اقدام به نكاح با وجود فقر و تنگدستى وارد است که از هر کدام به یک مورد اشاره می کنیم:( 1)
قال الصادق(ع) : « مَنْ تَرَكَ التَّزْوِيجَ مَخَافَةَ الْعِيلَةِ فَقَدْ أَسَآءَ بِاللَهِ الظَّنَّ؛ هر كس كه از ترس مخارج زندگانى ازدواج را ترك كند، به ذات اقدس الله سوء ظنّ برده است».
قال الصادق(ع): «جَآءَ رَجُلٌ إلى النَّبىِّ (صَ) فَشَكَا إليهِ الْحَاجَةَ. فَقَالَ: (لَهُ- خ) تَزَوَّجْ! فَتَزَوَّجَ فَوُسِّعَ عَلَيْهِ ؛ مردى به حضور پيامبر صلّى الله عليه و آله شرفياب شد و از تنگدستى و نيازمندى به او شكايت آورد. حضرت به او فرمود: ازدواج كن! چون ازدواج كرد، روزي اش گشایش پیدا کرد».
و حتی باید گفت که:
مستفاد از آيات و روايات این است که طريق صحيح حفظِ نسل بشر، نكاح است و حفظ نسل، مطلوب شارع و عقلاست، حتّى نسل حيوانات و گياهان را هم بايد حفظ كرد، چون حتماً مصالحى بوده كه خداوند آن ها را آفريده است. شاهد آن حديث مشهوری است که در آن پیامبر (ص) فرمود:
«تناكحوا تناسلوا تكثروا فأنّى أباهى بكم الأمم يوم القيامة و لو بالسقط ؛ (2) نكاح كنيد تا بسيار شويد بدرستى كه من فخر مي كنم به شما امّتها در روز قيامت و اگر چه از شكم ساقط شود» .
و در حدیث دیگری آمده است:
« تزوّجوا الودود الولود فإنّي مكاثر بكم الأنبياء ؛ ( 3) زن مهربان و بچهآور بگيريد! زيرا من به كثرت شما بر ساير پيغمبران افتخار مىكنم».
البته بر اثر تبليغات موفق و غیر مطلوب استعمار كه بر در و ديوار نوشته بود: زندگى خوشتر، فرزند كمتر. و يا فرزند فقط يكى و يا دو تا. و در يك صفحه پوستر يا پلاكارد، عكس يك مرد و يك زنى را كشيده بود، كه در دستشان يك دختر و يك پسر بود، بطور شادابى و خوشحالى در حركت بودند. و دست راست را بلند كرده، فقط انگشت وسطى و مسبّحه را (سبابه) بطرف بالا باز نموده تا نشان دهند كه فقط أولًا فرزند بايد دو تا باشد و بس، و ثانياً اين را با حرف (V ) كه رمز موفقيت است، خاطرنشان نموده باشند. (4)
مسئله:
بعد اين كه امير المومنين علي (ع) يك واقعيت خارجي را بيان مي فرمايند كه شخصي كه ناخور او كم است راحتي و آسايش و توانگري او در دنيا بطور طبيعي بيشتر از كسي است كه ناخور او زيادتر است . اما آيا مراد حضرت آن است كه در آخرت هم راحتي او بيشتر است ؟
@ayeha313