قصاید سلمان، بیشتر در مدح خاندان جلایری ساخته شده است. او قصیده‌ای چند در مدحپیامبر اسلام(ص) دارد.
قصاید او عموما از چهل بیت تجاوز می‌کند و در قصیده بدایع الابحار به ۱۵۷ بیت می‌رسد. سلمان، بطور کلی در قصاید به صنایع لفظی توجه دارد و گاهی لطف معنی را فدای زیبایی لفظ می‌کند.
سلمان، دو مثنوی دارد؛ «جمشید و خورشید» و «فراق‌نامه».
جمشید و خورشید از خسرو و شیرین نظامی تقلید شده و فراق‌نامه، برای خاطر سلطان اویس ساخته شده است.
قطعات سلمان حدود پانصد بیت است که بیشتر در طلب وظیفه یا شکایت از وزیران است که مقرری او را نپرداخته‌اند و از حیث لفظ و معنی چندان پسندیده نیست.
@ayeha313