چرا جنگ پس از فتح خرمشهر ادامه پیدا کرد؟ ✅ پاسخ 🔹 شبهه‌افکنان در این موضوع دانسته یا نادانسته چنین القاء می‌کنند که پس از فتح خرمشهر، امکان بدون هزینه و شرافتمندانه پایان دادن به جنگ وجود داشته اما ایران نپذیرفته است!! درحالیکه پس از فتح خرمشهر هنوز اوضاع به وضع قبل از تجاوز بازنگشته بود و عراق پنج هزار کیلومتر مربع از خاک ایران را در اشغال داشت. عراق همچنان نه تنها تهدیدی برای ایران بود، بلکه صدها میلیارد دلار خسارت جبران نشده و بدون تضمین جبران به ایران وارد کرده بود. حال در چنین وضعیتی برای حل مسائل چگونه باید تصمیم گرفت؟ 🔹 راه‌حل اول: 👈اول آتش‌بس کنید، تا ببینیم بعداً چی می‌شود! فرمانده وقت سپاه در سخنانی می‌گوید: «اینکه گفته می‌شود بعد از آزادی خرمشهر چرا صلح نکردید، باید بگویم که هیچ پیشنهاد صلحی تا چهار سال بعد از آزادی خرمشهر به ایران نشد و فقط چند طرح آتش‌بس ارائه شد که اگر قبول می‌کردیم جنگ پنجاه سال به درازا می‌کشید.» 👈چند نفری که آمدند و مذاکره کردند؛ اما رفتند و نیامدند: وزیر خارجه وقت نیز در این باره می‌گوید: «نفر اول آقای حبیب شطی، دبیرکل کنفرانس اسلامی بود که برای مذاکره آمد، یک رقمی را ایشان گفت و ما هم یک رقمی مطرح کردیم قرار شد ایشان جواب بیاورند؛ ولی دیگر خبری نشد. نفر دوم، معاون وزیر خارجه هند بود که تلاش زیادی کرد و با ایشان هم روی رقم بحث کردیم؛ ولی رفت و خبری نشد.» درباره غرامت، نقل قول‌های مختلفی وجود دارد و آمار و ارقام ذکر شده از ۲۵ میلیارد تا ۱۵۰ میلیارد دلار متغیر است، ولی تاکنون هیچ گونه سند معتبر و مشخصی مشاهده نشده است. آقای ‌هاشمی در کتاب «حقیقت‌ها و مصلحت‌ها» این موضوع را شایعات می‌داند و می‌گوید: «وقتی خرمشهر فتح شد، شایعاتی در مورد پیغام صلح یا دادن پول در کشور مطرح بود، ولی ما که مسؤول بودیم، می‌دانستیم این شایعات دروغ است.» 🔹 راه‌حل دوم: ترک مخاصمه بدون اتمام جنگ راه حل دیگری بود که فراروی ایران قرار داشت؛ بدین معنا که ایران راه حل اول را نمی‌پذیرفت، در عین حال از ورود به داخل خاک عراق خودداری می‌کرد و در مرز خود مستقر می‌شد. انتخاب این گزینه با توجه به اینکه عراق «نفت‌شهر» را در اختیار داشت و روی ارتفاعات و مناطق سرکوب مستقر شده و در عین حال به دنبال فرصت برای بازسازی و تجدید قوا بود چه معنایی داشت؟ آیا با این روش جنگ به پایان می‌رسید یا اینکه عراق پس از تجدید قوا مجددا حملات خود را از سر می‌گرفت؟ ضمن اینکه از نظر حقوقی هیچ گونه آتش‌بسی میان دو طرف برقرار نشده بود و بهانه‌های لازم برای از سرگیری مجدد تجاوزات عراق وجود داشت. 🔹راه‌حل سوم تنبیه متجاوز با هدف تأمین صلح شرافتمندانه راه حل دیگری بود که ایران انتخاب کرد. امام خمینی بر این نظر بودند: «امروز که ما قدرت داریم، اگر مجرم را رها کنیم این به معنای آتش‌بس و صلح نیست» «ضمن اینکه منطق حکم می‌کند، دشمن عقب رانده شده را باید به نحوی مجازات کرد که برای سال‌های سال خیال تهاجم مجدد را از سر بیرون کند.» #دفاع_مقدس @ayeha313