📝تحلیلی بر مشارکت در انتخابات 1400 به عنوان قانونی‌ترین امکان اعتراض
🖌آرش ایران ضمیر
🔹رأی‌ندادن چه از جهت کرونا بوده باشد، چه تبلیغات رسانه‌های بیگانه، چه تحریم داخلی‌ها و چه مشکلات اقتصادی، به معنای اهمیت‌ندادن به انتخابات و بی تفاوتی نسبت به تأکید و اصرار نظام بر حضور در انتخابات و حکم حرمت عدم مشارکت است. این بی‌توجهی و بی تفاوتی، علی‌رغم تلاش قابل‌توجهی است که از جانب صداوسیما و رسانه‌های مختلف جمهوری اسلامی به طرق مختلف (از پخش مدام سرودهای ملی تا توسل به خون شهدا و...) صورت پذیرفته و باز هم نتوانسته اعتماد اکثریت مردم را جلب کند و آن‌ها را به پای صندوق رأی بکشاند.
🔸خلاصه آنکه کسی که رأی نداده، با درجات مختلف باور به امکان اصلاح از طریق صندوق رأی ندارد یا آن را جدی نمی‌داند.
رأی سفید و باطله هم هرچه باشد، یا نشان از نداشتن نامزد مطلوب و اعتراض بر روند انتخابات دارد (گرچه بر پذیرش اصل انتخابات و ساختار موجود دلالت می‌کند)، یا ترس از خانواده و ادارات و گزینش سازمان‌ها (چه این ترس موجه باشد و چه نباشد، نظر خود شخص بر رأی‌ندادن بوده است) یا بی‌تفاوتی و جدی‌نگرفتن انتخابات و حکم رهبر و تأکید نظام.
🔹اینکه رسانه‌ها و مسئولین جمهوری اسلامی اصرار دارند این انتخابات را حماسه شورانگیز و باشکوه ملی بنامند و عدم مشارکت را به بهانه‌های مختلف نادیده بگیرند، به معنای آن است که هنوز حاضر نیستند بخشی از جامعه را به عنوان سوژه‌های عاقلی که خود بر اساس امور مختلف تصمیم گرفته‌اند، به رسمیت بشناسند و لاجرم به صورت مستقیم و غیرمستقیم آن‌ها را طرد و هرچه بیشتر از حاکمیت دور می‌کنند؛ و این، جامعه را نیز دچار شکاف گسترده‌تر و بحران‌های عمیق‌تر می‌کند.
کاش بدانند که صندوق رأی، تنها راه و آخرین راه کاملاً قانونی و شرعی و دموکراتیک و حق مسلم مردم برای نشان‌دادن اعتراض است و آن را بپذیرند و گامی بردارند.
@maktubat