باید بین غذا و مغتذی سنخیّت بوده باشد ، غذاگیرنده که انسان شد مسانخ و مجانس او یعنی طعام او، علم است. گوش انسان دهان جان او است باید دقت داشت که این دهان از کدامین سفره ارتزاق می‌کند. جانور فربه شود لیک از علف ‏ آدمی فربه ز عزّ است و شرف آدمی فربه شود از راه گوش جانور فربه شود از حلق و نوش 🖋 علامه حسن زاده آملی رحمه‌الله 📖 ولایت تکوینی/۶ 📚 کانال از لابلای کتابها @az_ketabha