💞 نماز شب در سیره امام سجاد علیه السلام 💠 اهمیت دادن آن حضرت به نماز به قدری بود که وقتی به نماز می‌ایستاد، مانند ساق درختی بود که حرکت نمی‌کرد، مگر آنچه که باد از لباس‌های او حرکت می‌داد. چون به «مالِک یومِ الدِّین» می‌رسید، این آیه را آنقدر تکرار می‌کرد که نزدیک بود جان از بدنش خارج شود. وقتی به سجده می‌رفت، سر از سجده بر نمی‌داشت تا عرق می‌کرد و عرقش جاری می‌شد. سجده را به قدری طول می‌داد که سالی چندین مرتبه پینه‌های پیشانی و سر زانوهایش می‌افتاد، و حضرت آنها را جمع می‌کرد و می‌فرمود: آنها را پس از مرگ، داخل کفنم بگذارید. 🔹شب ها آنقدر نماز می‌خواند تا خسته و بی حال می‌شد؛ به طوری که دیگر نمی‌توانست ایستاده حرکت کند و خود را به فرش و رختخواب برساند، آخرالامر مانند کودکانی که هنوز راه نیفتاده‌اند حرکت می‌کرد و خود را به رختخواب می‌رسانید. 📚 سجاده عشق، ص ۱۱۹ #از_خوبان همسفر شو 👇 🌷➽─Az──Khod──A─❥❣