آن شـــــب..... قسمت چهارم..... شب از نیمه می گذرد🌙 شهر آرام تر از همیشه است.... و تنها صدایی که شنیده میشود..... صدای مهربان نسیم است.... که در گوش نخل ها نجوا می کند..... نزدیک اذان صبح است.... و پدر همچنان منتظر و مضطرب.... نگاه او در حال شکافته آسمان بود.... 💫 انگار علی به چیزی ورای این آسمان چشم دوخته است..... با خود مرور میکند.... تمامی نشانه هایی که پیامبر در مورد امشب گفت.... همه چیز درست عین سخن پیغمبر است.. علی لبخند تلخی میزند.... آری این همان شب است امشب دیگر از بند این دنیا خلاص خواهم شد.... علی به درون خانه می آید... باید آماده شد برای رفتن اندکی دیگر اذان است... دختر معصومانه اصرار بر نرفتن پدر دارد... و پدر شوقی فراوان برای رفتن.... دل نا آرام دختر.... چونان دریای طوفان زده است.... پدر لباس می پوشد... به ایوان می آید.... لبخند او برای رفتن وصف نا پذیر است... او سی سال است که اینچین نخدیده است😔 به حیاط می رسد..... مرغابی ها ترسان بال می گشایند.... و راه علی را سد می کند.... انگار آنها نیز برای کمک به زینب دست به کار شده اند.... اری علی را از این رفتن بازگشتی نیست.... زینب تلاش کن.... پدرت را دیگر نباید از دست دهی... قبل از سخن زینب... علی حرف میزند.... _دخترم حواست به این مرغابی ها باشد از آنها خوب نگهداری کن.... مرغابی هارا آرام کنار میزند.... به باغچه که می رسد.... می ایستدد برای بار اخر گلها را می بوید.... در را باز می کند.... اکنون زینب با چشمانی پر از اشک پشت سر پدر ایستاده ولی دیگر دیر شده پدر عازم است به سفر ابدیت پدر....... بمان و دنیای مرا بهم نریز داستان کوتاه برداشتی متفاوت از شهادت امیر مومنان ع به قلم:✍سید امیر حسین سمائی #ماه_مبارک_رمضان #السلام_علیک_یا_حیدر