پیشگیری از گرمازدگی، عطش، و خشکی در تابستان ✍️اگر خوب و نرم آسیاب بشود و تفت داده بشود، می‌شود. 🔶 فوايد : ✅ درمان ⬅️در روایت آمده است: 👈سوِيقُ الْعَدَسِ يَقْطَعُ‌ الْعَطَشَ‌ وَ يُقَوِّي الْمَعِدَةَ وَ فِيهِ شِفَاءٌ مِنْ سَبْعِينَ دَاءً وَ يُطْفِئُ الصَّفْرَاءَ وَ يُبَرِّدُ الْجَوْفَ وَ كَانَ إِذَا سَافَرَ (ع) لَا يُفَارِقُهُ وَ كَانَ يَقُولُ (ع) إِذَا هَاجَ الدَّمُ بِأَحَدٍ مِنْ حشَمِهِ‌ قَالَ لَهُ اشْرَبْ مِنْ سَوِيقِ الْعَدَسِ فَإِنَّهُ يُسَكِّنُ هَيَجَانَ الدَّمِ وَ يُطْفِئُ الْحَرَارَةَ.[1] یعنی سويق عدس را قطع می‌کند و را تقویت می‌کند و درمان است و را خاموش می‌کند و درون را می‌کند، و امام (ع) هرگاه مسافرت می‌رفت سویق عدس را از خود جدا نمی‌کرد و هرگاه یکی از خادمان مبتلا به غلبه و هیجان خون می‌شد امام (ع) می‌فرمود سویق عدس بخور زیرا را تسکین می‌دهد و را خاموش می‌کند. ✔️افرادی که جوش دارند و کهیر دارند و لکه در بدن دارند و هیجان خون و تمام مشکلات خونی دارند یا صفراء دارند مصرف کنند. ✔️اگر شک کردید شخصی دم یا صفراء دارد یا اینکه هر دو را دارد به او سویق عدس بدهید زیرا هر دو را درمان می‌کند. ✔️از این روایت استفاده می‌شود که عدس سرد است زیرا فرموده است که درون را سرد می‌کند. ✅ درمان در روایت صحیح السند آمده است: إِنَّ جَارِيَةً لَنَا أَصَابَهَا الْحَيْضُ وَ كَانَ لَا يَنْقَطِعُ عَنْهَا حَتَّى أَشْرَفَتْ عَلَى الْمَوْتِ فَأَمَرَ أَبُو جَعْفَرٍ ع أَنْ تُسْقَى سَوِيقَ الْعَدَسِ فَسُقِيَتْ فَانْقَطَعَ عَنْهَا وَ عُوفِيَتْ.[2] یعنی دختری از ما مبتلا به خونریزی مداوم زنانه شد و قطع نمى شد تا اینکه نزدیک به مرگ شد امام باقر (ع) دستور داد به او بدهند و او خوب شد. ✔️بنابراین درمان است. بعید نیست که سویق عدس درمان تمام خونریزی ها باشد ولی اینجا بیشتر مراد خونریزی قاعدگی است. ✅ درمان سویق عدس انواع تشنگی مانند استسقاء و گرمی مزاج و حتی تشنگی بر اثر دیابت را درمان می‌کند بنابراین می‌تواند درمان دیابت باشد. اگر درمان دیابت نباشد حداقل عارضه‌ی تشنگی دیابتی را درمان می‌کند. ✔️سویق عدس سوداء را زیاد می‌کند به همین جهت صفراء درمان می‌شود زیرا اگر سوداء بالا برود صفراء درمان می‌شود. ✔️همه‌ی انواع عدس مانند عدس معمولی و عدس الملک مشمول این روایت هستند. ✔️مقدار مصرف سویق بنابر قانون سویق ناشتا به مقدار دو یا سه قاشق غذاخوری بصورت ناشتا می باشد. [1] الکافی، کلینی، ج6، ص307، ط اسلامیه. [2] الکافی، کلینی، ج6، ص307، ط اسلامیه.