«پسر و حواصیل» آخرین ساخته‌ی هایائو میازاکی است. آخرین از منظر جدیدترین و هم از منظر خداحافظی با دنیای کارگردانی انیمیشن و ورود به دنیای بازنشستگی. «پسر و حواصیل» که «پسر و مرغ ماهیخوار» نیز ترجمه شده توانست در اسکار ۲۰۲۴ جایزه‌ی بهترین انیمیشن بلند را از آن خود کند. در انیمه «پسر و حواصیل» شاهد چند جهان موازی هستیم؛ جهان پیش از تولد، دنیای فعلی و تلاقی آن با گذشته و پس از مرگ. اینکه میازاکی چندین دنیای موازی را با آن همه پیچیدگی به تصویر کشیده و همه‌ی آن‌ها را در برخی صحنه‌ها در یک یا چند دقیقه نشان می‌دهد، از شگفتی‌های این انیمه است. همه‌ی شخصیت‌های این انیمه ازجمله شخصیت اصلی داستان، ماهیتو، در حالی‌که قلبی زیبا و ظاهری نیک دارند، قسمت‌های تیره و تار و برخی جنبه‌های زشت و زننده هم در وجودشان پیدا می‌شود؛ درست مثل آنچه که در دنیای واقعی می‌بینیم. میازاکی با به تصویر کشیدن این ابعاد حقیقی انسان، تا حدودی داستان را به واقعیت جهان نزدیک کرده است. متن کامل یادداشت نگاهی به مفاهیم انیمیشن پسر و حواصیل را در پرونده اسکار بخوانید. #پسر_و_حواصیل #هایائو_میازاکی #پرونده_اسکار #مجله_میدان_آزادی #انیمیشن 9⃣7⃣ @azadisqart