فَتَقَبَّلَهَا رَبُّهَا بِقَبُولٍ حَسَنٖ وَأَنۢبَتَهَا نَبَاتًا حَسَنٗا وَكَفَّلَهَا زَكَرِيَّاۖ كُلَّمَا دَخَلَ عَلَيۡهَا زَكَرِيَّا ٱلۡمِحۡرَابَ وَجَدَ عِندَهَا رِزۡقٗاۖ قَالَ يَٰمَرۡيَمُ أَنَّىٰ لَكِ هَٰذَاۖ قَالَتۡ هُوَ مِنۡ عِندِ ٱللَّهِۖ إِنَّ ٱللَّهَ يَرۡزُقُ مَن يَشَآءُ بِغَيۡرِ حِسَابٍ خداوند، او [مريم] را به طرز نيكويى پذيرفت؛ و به طرز شايسته اى، (نهال وجود) او را رويانيد (و پرورش داد)؛ و كفالت او را به «زكريا» سپرد هر زمان زكريا وارد محراب او مى شد، غذاى مخصوصى در آن جا مى ديد از او پرسيد: «اى مريم! اين را از كجا آورده اى ؟!» گفت: «اين از سوى خداست خداوند به هر كس بخواهد، بى حساب روزى مى دهد » @azgonahtatobeh