(لطفاً حق روضه ادا شود) بر عکس هر باری که از سر می نویسم این روضه را اینبار از آخر می نویسم: مادر رسید از خاک بردارد سرش را ای بی مروت برنگردان پیکرش را سر نیزه بر این تن نزن اینطور نامرد دَرهَم نکن اینقدر جسم اطهرش را @hosenih این سینه جای بوسه ی پیغمبران است بردار پایت را، رها کن حنجرش را پاشو از این سینه نمی بینی مگر تو روی بلندی... اضطراب خواهرش را کشتیش، بس کن بی حیای بی مروت کمتر بسوزان قلب خون مادرش را یک جرعه آبش کاش می دادی حرامی حالا که کشتید از جفا آب آورش این قدر خون کردید کافی نیست انگار از او گرفتید اکبرش را، اصغرش را @hosenih این سر به روی دامن زهراست بس کن دجّال بی دین، هی نکش موی سرش را امروز مویش را کشیدی بی مروت فردا نسوزانید موی دخترش را شد چادر خاکیِ زهرا، غرقِ در خون وقتی فرو می برد ملعون خنجرش را شاعر: @hosenih