هنوز که هنوزست، یارای دیدن حتی یک کلیپ سی ثانیه‌ای از وضعیت کودکان یمنی را ندارم. امروز بعد از سالها، جرات کردم یک لحظه از یکی از کلیپ‌های دوستانی را که در حوزه بین‌الملل فضای مجازی کار میکنند و در مورد کودکان گرسنه‌ی یمنی بود، باز کنم. دو ثانیه نشد... لازم نمیدانم بگویم که چه حالی بر من رفت، لحظه ‌ای که فریادهای زجرآور کودک یمنی حین جان دادن از گرسنگی را دیدم... اما ...اما مگر آه این کودکان معصوم، بی پژواک درین عالم می‌ماند؟ *پ.ن: خیلی دوست داشتم برای متن تصویری قرار دهم، رمقی نمانده!