کتیبه و پرچم باب الحرم
‍ . بند اول: بغض غریبی، تو گلوی ماس پرچم گنبدت آقا، تو آسموناس مزار خاکیت، قبله‌ی قلبه حرم طلائیت میون، دلای شیداس کبوتر دل من، سمت مزار تو پر زده و بازم، میاد کنار تو سر میدم آقا جون، به شوق دار تو تویی امام، دلای عاشق دخیلک یا سیدی، امام صادق ع بند دوم: غریب زهرا، برات بمیرم تویی امیر قلبم و منم اسیرم کاشکی می‌شد تا، میومدم که توسایه ی دیوار بقیع، روضه بگیرم به پای مکتب تو ،همیشه می‌مونم تا وقتی که زنده‌م، برا تو می‌خونم به (قال صادق )تا،همیشه مدیونم فاطمی‌ام من، حیدری‌ام من شکر خدا که شیعه‌ی جعفری‌ام من بند سوم: عشقت برا من بی حدو مرزه بایاد غربتت چقد دلم می لرزه غریبی مثل، جد غریبت چشمی که برات گریه ‌کنه، خیلی می‌ارزه سرمایه‌ی منه این، آرامشم با تو می‌کشه اشک من، منت دستات و هیچ کس نمی‌مونه، برا من الّا تو بدم ولی باز،به پات می‌مونم دلم که می‌گیره فقط روضه می‌خونم بند چهارم: دو خط می‌خونم ،همینه روضه ات غریب ترین روضه ی رو ،زمینه روضه ات دستتو بستن،میون کوچه با روضه ی مادرت چقد،عجینه روضه ات کبوتر مدینه، که زخمی از قفسی آتیش پرت و گرفت، نموند برات نفسی غارت نکرده ولی، انگشترت رو کسی بذار بگم با زبون ساده همین حسین حسینم از سرم زیاده خدا اجازشو به هرکسی نداده .... ✍ ع
953 مشاهده