تمام قرآن در حمد و حمد بسم الله تمام بسمله در با علی چو نقطه باست خدا گواست که امروز هر که پیرو اوست مصون زنار جحیم و عذاب حق فرداست علی کسی است که یک ذره از ولایت او نجات بخش تمامی خلق روز جزاست علی کسی است که یک خردل از محبت او نکوتر است ز دنیا و آنچه در دنیاست اگر زخاک درش کسب آبرو نکند یقین کنید که در حشر آبرو رواست چنانکه غیر خدا را خدای نتوان گفت اگر بغیر علی کس خلیفه گفت خطاست بگو که بند ز بندم جدا کنند به تیغ ز بند بندم آید ندا علی مولاست ا گر به تیغ کشندم و یا به دار کشند زبان نه بلکه وجودم به حمد او گویاست به حق کسی نیرد راه جز ز راه علی به هوش با ش که راه علی بود ره راست لوا یحمد بدست علی بود فردا تمام محشر در ظل این بلند لواست پیمبران همه در تحت دین لوا آیند که این لوای مقدس همان لوای خداست الا کسی که تو را از علی جدا کردند پناگاه تو در آفتاب حشر کجاست مرا بروز قیامت خبلد کاری نیست بهشت من همه در صورت علی پیداست جهنم است بهشتی که بی علی باشد جحیم با رخ نورانی علی ، زیباست کجا امام توان یافتن چو شخص علی که هم کلام خداوند و هم نشین گداست اگر به چشم شما آفتاب نور دهد وگر که سایه این نه سپهر بر سر ماست اگر نسیم سحر می ورزد به لاله و گل اگر به ظلمت شب ماه را فروغ و ضیاست اگر تمات سماوات از ستاره پرند و گر چو مائده لبریز دامن صحراست اگر فرشته و حور است و آدمی و پری اگر زمین و سما و بهشت و عرش علاست اگر سیاه و سفید است و اصغر و احمد اگر که روز و شبی یا که صبح و مساست خدا گواست که از یمن دوست علی است علیست باعث خلقت ، علی خدای گواست عل ولی خدا بود پیش از انکه خدای به حرف کن ، همه کائنات را آرست