اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم چهارپاره شب عاشورا امام حسین علیه السلام بیچاره می‌شدیم اگر روضه‌ات نبود این اشک می‌کند همهِ را عاقبت‌به‌خیر امشب گرفته‌اند تو را مثلِ یک نگین در بَر بُریر و جوُن وُ حبیبِ تو وُ زُهیر دارد عَلم به شانه علمدارِ باوفا هستند علی‌ِاکبر و اولادِ خواهرت قاسم نشسته روبه‌رویِ شاه با اَدب بازی کند سه‌ساله گُلی با مویِ سرت چیزی نمانده زینبِ تو دربه‌در شود چیزی نمانده روضه به گودال می‌رسد خنجر سراغِ پشتِ سرت می‌رود حسین چنگِ عدو به معجر وُ خلخال می‌رسد پیشِ دو چشمِ مادرمان می‌خوری زمین پیشِ نگاهِ نیزه‌نشین می‌خورم کتک جسمِ هزار پاره‌یِ تو زیرِ سُمِّ اَسب فردا چقدر صبرِ حرم می‌خورد مَحَک جسمِ مَحارمِ حَرمَم رویِ خاکها نامحرمان میانِ حرم پَرسه می‌زنند پایِ سرِ به نیزه‌یِ اُسطوره‌یِ کرم از گوشِ دخترِ حرم آویزه می‌کَنند از داغِ تو همه به سر و سینه می‌زنیم می‌خندد این زمین به غم و غصّه‌هایِ ما ندبه بخوان که همسفرِ قاتلِ تو‌اَم با تازیانه می‌روم از دشتِ کربلا