غيبة به معني صندوقچه اي است كه جواهرات گرانقيمت را در آن مي گذارند. موسي بن جعفر سلام الله عليه عيبة علم خداوند متعال است، عيبة قدرت خدا است، عيبة رحمت واسعة حق است، جايگاه صفات حق است. ما هرچه دربارة علم موسي بن جعفر سخن بگوييم، نمي توانم رساتر، پر محتواتر، عاليتر، و نوراني تر از جملة عيبة الانوار گفته باشيم. 2 ـ و اما لقب باب الحوايج؛ محمد بن طلحة شافعي دربارة موسي بن جعفر (ع) چنين مي گويد: انه الامام جليل القدر عظيم الشأن كثير التهجد المواظب علي الطاعات المشهور بالكرامات مسهر الليل بالسجدة والقيام ومتم اليوم بالصيام والصدقة والخيرات المسمّي بالكاظم لعفوه واحسانه بمن اسائه والمسمي بالعبد الصالح لكثرة عبوديته والمشهور بباب الحوائج اذ كل من يتوسل اليه اصاب حاجته كراماته تحارمنها العقول. همانا موسي بن جعفر پيشواي جليل القدر و عظيم الشأن است. او شب زنده دار و مطيع اطاعت پروردگار است. كراماتي از او نقل است كه شب را تا به صبح به عبادت مي پرداخته، به سجده بوده، به نماز مي ايستاده، و روز را به روزه و اعانت به ديگران به پايان مي رسانيده است. لقب آن بزرگوار كاظم بوده است. نسبت به افرادي كه به او بد مي كرده اند گذشت و احسان داشت، و لقب او عبد صالح نيز بوده است بخاطر كثرت عبادت و حال عبوديتي كه داشته است. لقب باب الحوايج نيز داشته است. هر كس به او متوسل شود حاجتش داده مي شود. كرامات موسي بن جعفر بقدري فراوان است كه عقلها در تحير است. خطيب خوارزمي مي گويد: «هر غمي كه براي من پيش آمد به سر قبر موسي بن جعفر رفتم و غم خود را آنجا از خود دور كردم.» تاريخ و تجربه نشان داده است كه موسي بن جعفر باب الحوايج است. در تاريخ نقل است يكي از خلفا مبتلا به دل درد شد و حكيمان دواهايي به او تجويز كردند، ولي حكيم مخصوص او كه نصراني بود گفت اين دواي درد نيست و اگر مي خواهي شفا يابي بايد دست بسوي كسي در بزني كه نزد خدا منزلت داشته باشد. آن خليفه گفت موسي بن جعفر را بياوريد. چون حضرت آمدند دعايي كردند و او شفا يافت. بعداً از آن بزرگوار سؤال شد كه چه فرموديد؟ حضرت فرمودند: اين دعا را براي او خواندم: اللهم كما اريته ذل معصيته فاره عز طاعتي. «اي خدا چنانكه ذلت گناه را به اين مرد نشان داده اي، عزت اطاعت مرا نيز به او نشان ده.» چه كلام رسايي، چه كلام لطيفي، چه كلام سازنده اي، چه كلام كوبنده اي. شيخ طوسي رحمه الله در رجالش از حماد نقل مي كند كه: «خدمت موسي بن جعفر (ع) رسيدم و از ايشان خواستم كه دعايي بفرمايند تا خداوند زن خوب، خانة خوب، فرزند شايسته و توفيق حج براي پنجاه سال بمن عنايت كند. حضرت دعا فرمودند: مدتي نگذشت كه خداوند همه آنها را به من عنايت كرد.» اين شخص همه ساله به حج رفته است. موقع احرام براي غسل در آب رفت و غرق شد و نتوانست در آن سال حج بجاي آورد. و اين گونه قضايا در حق موسي بن جعفر در تاريخ فراوان است.