۱_بخش اول
بی‌تردید حجاب در کشور ایران، هم واجب شرعی است و هم قانون رسمی. اما آیا راهکارهای علمی و اجرایی برای حل این معضل فرهنگی وجود دارد؟ آیا می‌توان این مسئله‌ای که با عملکرد دشمنان و برخی از مسئولین، امنیتی شده را به جایگاه فرهنگی خود بازگرداند؟
بله، حتما.
برای مواجهه با این معضل فرهنگی، می‌توان ۵ دسته (۱+۴) مشخص کرد.
*دسته اول: شامل افراد و مجموعه‌هایی که برای امنیتی‌شدن این پدیده در کشور یا در خارج از کشور پروژه گرفته‌اند. از جمله مسیح علی‌نژاد، عروسک‌های خیابانی، بهایی‌ها و یهودی‌های پروژه بگیر*
*دسته دوم: سلبریتی‌ها و خانواده‌های مسئولین*
*دسته سوم: اینفلوئنسرها، بلاگرها و فعالین فضای مجازی در یوتیوب، اینستاگرام، توییتر و...*
*دسته چهارم: صنف پوشاک، کسب و کارها و شاغلین آنها* (پاساژها، کافه و رستوران‌ها)
*و دسته پنجم: مردم عادی*
در مورد دسته اول باید کار اطلاعاتی- انتظامی و قضایی صورت بگیرد و با آنها برخورد جدی شود.
با دسته دوم نیز با جدیت دستگاه قضایی و به طور علنی مواجهه کرد.
دسته سوم و چهارم، در قالب جریمه و توقیف (پلمب و ابطال پروانه کسب) برخورد شود.
با شناسایی کانون‌های بحرانی در ۴ دسته اول و پایش و برخورد مستمر با آنها، پس از گذشت چند ماه، تاثیراتش را در کفِ جامعه و روی سطح پنجم خواهید دید.
و تازه پس از موجِ اول مواجهه سلبی با ۴ دسته مذکور، نوبت به مواجهه ایجابی با دسته پنجم می‌رسد.
بنابراین گشت ارشاد می‌بایست در چهار سطح اول رقم بخورد که متاسفانه همچون قبل صرفا در لایه مردم عمل می‌کند. مردم نجیبی که سال‌ها زیر فشار جنگ، تحریم‌ها و مشکلات اقتصادی قرار داشته و حالا با استرس گشت ارشاد در کف خیابان‌های شهرهای بزرگ و دوقطبی‌شدن جامعه مواجه شده‌اند.
@Badigard_iran