◽️ جناب #نقویان و سرچشمه فهم ۱. به امام صادق علیه السلام عرض شد: بعضی از شیعیان چنین روایتی نقل کرده‌اند که وقتی معرفت به امام پیدا کردی هر کار حرامی دلت خواست انجام بده (یک چیزی تو مایه‌های "به ظاهر نیست؛ دلت پاک باشه). امام فرمودند: "انا لله و انا الیه راجعون" هرگز چنین معنایی از آن روایت نباید استنباط کرد، مقصود نبی مکرم اسلام صلی الله علیه و آله و سلم این است که بعد از معرفت، هر کار اندک یا زیادی قبول می‌شود و بدون آن عملی مقبول نیست. (مستدرک الوسائل، ج ۱، ص ۱۷۴) ۲. معنای روشن این روایت و چند روایت مشابه دیگر آن است که هیچ‌گاه -تاکیدا هیچ گاه- نباید خروجی فهم شما از دین حلال شمردن حرامی باشد که اگر چنین شد فهم خود را تخطئه کنید! ۳. جناب نقویان با صراحت و تاکید غلیظ چنان برتری بزم شراب بر عبادت منفرد را به مبانی دینی نسبت می‌دهد که گویی ده‌ها آیه شریفه و روایات مبارکات بر این مطلب وجود دارد. (هر چند بعد از آن گفته سخن من تقطیع شده ولی تقطیعی هم در کار نبود). ۴. اولا هر روایتی - بر فرض- دال بر این مضمون باشد قطعا بایست مطابق نوع برخورد امام صادق علیه السلام با تحریف آن معرفت دینی، به معنای صحیح مطابق با چارچوب و اندیشه دینی فهم شود. ۵. ثانیا روایت ادعایی ایشان هم سند درستی ندارد و هم دلالت درست، مدعای این شیخ آن است که بزم شراب برتری بر عبادت منفرد دارد حال آن که روایت ادعایی، می‌گوید جمعی که فاجرند و اهل صله رحم رزق بهتری دارند از کسی که عابد است و اهل قطیعه رحم. ادعای عبادت انفرادی کجا و اهل قطع رحم بودن کجا؟! ثانیا رزق بیشتر کجا و به صواب و ثواب بودن کجا؟! برای یک چنین ادعای سنگینی نباید روایت ضعیف سندا و دلالة مستند گردد. ۶. ثالثا مشکل مبنایی و ریشه‌ای جناب نقویان اتکاء اصلی و بنیادین به میراث ادب ایرانی از مولوی و حافظ و سعدی تا دیگران است. اتکاء اساسی و اصلی مومن در اندیشه و عمل قرآن کریم و روایات اهل بیت علیهم السلام است. به تعبیر امیرالمومنین علیه السلام: از سر چشمه‌ برگیرید که از کدورت‌ها و ناخالصی‌ها صاف و زلال است". (إمتاحُوا مِن صَفوِ عَینٍ قَد رُوِّقَت مِن الکَدِر) سایرین هر چند خوب و نازند اما سرچشمه نیستند. #بزم_شراب #بازنشر @bahaneee