حضرت امام العارفین علی بن موسی الرضا از اباء معصوم و بزرگوار خود از امام العاشقین و امام المحبین حضرت اباعبدالله الحسین علیه و علیهم السلام نقل می کنند که شخصی نزد محضر مقدس سید الاولیاء و قطب الوجود امیرالمومنین علی علیه السلام مشرف شد و عرض کرد: ➕یا امیرالمؤمنین ! من مرد عیالمند و فقیری هستم و مالی که زندگی مرا کفایت کند ندارم. ➖ حضرت فرمودند: ای برادر عرب! چرا استغفار نمی کنی تا حالت نیکو شود؟ ➕ عرض کرد: زیاد استغفار می کنم، اما تغییری در زندگی ام پیدا نشده است. ➖ حضرت فرمودند: ای برادر عرب خدای متعال می فرماید: « فَقُلْتُ اسْتَغْفِرُوا رَبَّكُمْ إِنَّهُ كانَ غَفَّاراً ( نوح ، آیه ۱۰٫) به آنها گفتم: از پروردگار خويش آمرزش بطلبيد كه او بسيار آمرزنده است.» حضرت در ادامه فرمودند: چون به گناه بودن بعضی از اعمالت آگاه نیستی استغفار تو ناقص است، زیرا از آنها استغفار نمی کنی و نتیجه نمی گیری. سپس فرمودند: اینک به تو استغفاری می آموزم که اگر آن را هنگام خواب بخوانی خدا به تو عطا فرماید.🍃 حضرت دعا را نوشته، به اعرابی داده و فرمودند: شب، قبل از خوابیدن، این استغفار را بخوان و گریه کن و اگر اشکت جاری نشد تباکی کن.(یعنی حالت حزن و گریه را به خود تلقین کن و به حالتی باش که از گناهان خود شرمنده و محزون در نزد خدای متعال می باشی.)🌴 ❗️امام حسین(علیه‌السلام) فرمودند: سال بعد اعرابی به خدمت حضرت آمد و عرض کرد: ➖ یا امیرالمؤمنین! خداوند به من نعمت‌های‌ زیادی عطا فرمود. شتران و گوسفندانم آن قدر زیاد شده اند که محلی برای نگه داری آن ها ندارم. ➕آن حضرت فرمودند: ای برادر عرب! قسم به آن خدایی که حضرت رسول اکرم صلی الله علیه و آله را به نبوت برگزید، بنده ای نیست که با این دعا به درگاه خدا استغفار کند، مگر این که خدای متعال به برکت آن، گناهانش را آمرزیده، حوائجش را برآورده و به مال و اولادش فراوانی و برکت عطا فرماید. بحارالانوار ج84 ص328 و دارالسلام نوری : ج۳ص۳۱۳