سخن از مقام وحدت اراده عبد در معبود وفنا عبد در معبود وبحث مهم درباره نتیجه حدیث قرب النوافل در عرفان وحکمت علوی محتوای همین حدیث است وغیر این سخنان یا لاطائلاتی بنام عرفان یا سخنان بزرگان فهم نشده و متهم به این لاطائلات شده اند 🌱قالَ اَميرُالمُؤمِنين عليه السلام: اَوْحَى اللّه ُ اِلى داوُودَ: يا داوُودُ! تُريدُ وَ اُريدُ وَ لايَكُونُ اِلاّ ما اُريدُ ، فَاِنَ اَسْلَمْتَ لِما اُريدُ اَعْطَيْتُكَ ما تُريدُ وَ اِنْ لَمْ تُسْلِمْ لِما اُريدُ اَتْعَبْتُكَ فيما تُريدُ وَ لا يَكُونُ اِلاّ ما اُريدُ. 🌱اميرالمؤمنين عليه السلام فرمود: خداوند متعال به حضرت داود عليه السلام وحى فرمود: اى داود! تو مى خواهى، من هم مى خواهم ، ولى جز آنچه من مى خواهم نمى شود. پس اگر تسليم آنچه من مى خواهم بشوى، آنچه را هم تو مى خواهى عطايت مى كنم. امّا اگر تسليم آنچه من مى خواهم نشوى، در آنچه خودت مى خواهى تو را به رنج مى افكنم و جز آنچه هم كه من بخواهم نخواهد شد. 📌توحيد صدوق، المحدثین اعلی الله مقامه ص 337. آنچه در این روایت وامثال آن دیدید نسبت به شیعه وامام معصوم زمان خود رخ می‌دهد فنای اراده مأموم وشیعه در اراده امام زمان خود ووحدت اراده ها این همان عرفان اهل‌بیت علیهم‌السلام است وغیر آن همه پوچ وباطل چه اسمش رابگذارند عرفان چه تصوف چه.... آنچه هست وباید باشد قطبیت ومحوریت معصوم علیه السلام است ودیگران از مدعیان دروغین همه پوچ ودروغ دکانداران بنام فقاهت حکمت عرفان همیشه بدنبال تعمیم محوریت وقطبیت هستند تا توجه منحصر به امام زمان عجل‌الله تعالی فرجه نشود توضیحات از استاد محقق حاج آقا بحرالعلوم میردامادی 🔹.............🔹............🔹