این روز ها برای نوشتن دنبال دلیل نیستم! شاید مثل یک نقاش که برای خلق یک اثر هنری فقط باید لوازم نقاشی کشیدنش را مهیا کند. ولی گاهی نیاز دارم کمی ننویسم، نوشتن انگیزه می خواهد درست مثل زندگی کردن که بدون انگیزه و هدف امکان پذیر نیست! باید روحت و ذهنت آرام باشد تا متنی که انتشار میدهی زیبا شود. شاید مثل یک نوازنده که وقتی حالش خوب نیست سازش هم غمناک کوک می شود. ولی نوشتن ها و متن های حرف دل، از میان سختی ها شکل می گیرند شاید ما نویسنده ها برخلاف دیگر هنر ها قدم می زنیم! ما تنهایی را ترجیح میدهیم برای نوشتن،ما بزرگانمان میان فقر و مشکلات زندگی نویسنده شده اند! میدانم نویسندگی چیست، میدانم سختی برای درک شدن خوب است اما سخت است برای حال خوب نوشت اما حالت خوب نباشد! سخت است از فقر نوشت اما خودت در رفاه باشی! ولی چند جمله از زبان تمام نویسندگان؛ ما مینویسم تا نشان دهیم درد جامعه را ما مینویسم تا تزریق کنیم انگیزه و امید را ما مینویسم تا خلق کنیم لحظاتی را که میان روزمرگی ها گم شدند، ما مینویسیم تا میان گمنامی فقط متن های ما دیده شود نه خود ما. نویسندگان این دنیا و این کشور در گمنامی ترین حالت ممکن از دنیا میروند، ولی متن ها تا ابد میمانند سمفونی مردگان تا ابد میان کتابخانه ها میماند حتی اگر عباس معروفی زیر خاک باشد. نویسنده، تمام هدفش متن اوست نه دیده شدن خودش! پس به احترام این هنر که غریبانه مانده است متن نویسندگان را با نامشان انتشار دهید متن را بخوانید، لذت ببرید ولی آن پایینی نامی هست که حذف نکنید هدف تمام نویسندگان این کشور بدون شک، حال خوب شما و دانش جدیدی برای شماست، چه با داستان، چه با رمان، چه با کپشن و چه با متن کوتاه هدف یکی است قلم متفاوت است لطفا قدر این قلم ها را بدانید،کوچک و بزرگش فرقی نمی کند نوشتن سخت است و احتیاج به فکر و زمان حتی اگر شما ساده نگاهش کنید. ✍🏻 #پیمان_چینی_ساز پ. ن: بی ادبی کردم کوچیک تر از اینم که از زبان شما حرفی بزنم ولی چند خطی از درد دل های نویسندگان کشور ❖ 🎀 @BakLasBashim 🎀