امنیت غذایی یا امنیت روانی؟! 🔹به این تیتر روزنامه کار و کارگر که اوایل هفته جاری منتشر شده عنایت بفرمایید. تیتری که سعی دارد افقی سازی مسکن را تهدیدی علیه امنیت غذایی کشور و نابودی اراضی کشاورزی معرفی کند. حسب اطلاع عرض می‌شود که درحال حاضر، مساحت کل باغات و اراضی کشاورزی کشور بالغ بر ۱۳.۶ میلیون هکتار است. حالا در بدبینانه‌ترین حالت از نظر گردانندگان این روزنامه، اگر فرض کنیم که تمام ۴میلیون مسکنی که وعده دولت بوده است با الگوی تک طبقه ساخته شود و اگر فرض کنیم که تمام این ۴ میلیون خانه، تعمداً در اراضی کشاورزی احداث شود، حدس می‌زنید نهایتاً چند درصد از مجموع باغات و اراضی کشاورزی از بین خواهد رفت؟! 🔹مساحت لازم برای ۴میلیون مسکن تک طبقه که زمین هر کدام ۲۰۰متر باشد ۸۰هزار هکتار می‌شود؛ که اگر طبق استانداردها، همین مقدار مساحت را برای سایر سرانه‌ها (اعم از فضاهای ورزشی و آموزشی و شوارع و غیره) لحاظ کنیم آنگاه کل مساحت لازم برای این نوع توسعه افقی، برابر با ۱۶۰هزار هکتار خواهد شد. 🔹حالا از تقسیم عدد ۱۶۰هزار هکتار بر عدد ۱۳.۶میلیون هکتار (که مجموع مساحت زیر کشت کشور است) عدد یک صدم حاصل می‌شود. یعنی در بدبینانه ترین حالت، فقط ۱ درصد از مجموع مزارع و باغات کشور از بین خواهد رفت! اما در ازای همین ۱ درصد، می‌توانیم مردم را از این نوع شهرسازی فشرده و قفسهای آپارتمانی نجات دهیم. پس آنهایی که سعی دارند مانع تحول سیاستهای شهرسازی کشور شوند بهتر است به جای آنکه نگران امنیت غذایی باشند، نگران امنیت روانی مردم باشند که با چنین شانتاژهای رسانه‌ای در حال مخدوش شدن است! @baladetayyeb