🔹این آقا را بنگرید که در خیابان منتهی به سازمان ملل در قلب نیویورک، همزمان مشغول فروختن پرچمهای اسرائیل و فلسطین به صورت توامان است! شاید در نگاه اول، این نوع کاسبی عجیب به نظر برسد اما اگر دقیقتر بنگریم اتفاقا این نوع کاسبی، کاملا با زمینه کالبدی این شهر متناسب است. در شهری که کالبد و ظرف آن مبتنی بر اصالت سرمایه و لیبرال سرمایه‌داری است، هیچ مظروف و اعتقاد و ارزشی به جز بی‌ارزشی و بی‌اعتقادی اصالت ندارد. لیبرالیسم، رکن اساسی شهر معاصر غربی است، رکنی که هم در ظرف و نظام کالبدی شهرهایشان بروز و ظهور دارد و هم در مظروف و نظام فرهنگی و اعتقادی شهروندانشان. 🔹دقیقا در تقابل با شهرهای سنتی ما که در آنها، مبتنی بر سبک زندگی اسلامی ایرانی، اصالت با ارزشهای دینی بود و نه جریان پول و سرمایه و غیره. تقابل این دو نوع شهر را می‌توان در تقابل شهر/عبودیت و شهر/ثروت خلاصه نمود. 🔹آنچه جای توجه دارد این است که بروز چنین رفتارهایی (شبیه به آنچه در این ویدئو می‌بینید) را نباید منتزع از زمینه کالبدی و ظرف این شهرها تحلیل نمود. زیرا مبتنی بر "كُلٌّ يَعْمَلُ عَلَىٰ شَاكِلَتِه"(اسرا/۸۴) میان ظرف و مظروف همواره نسبت معناداری برقرار است و لذا هر چه ظرف و نظام کالبدی شهرهای ما نیز شبیه به ظرف و نظام کالبدی شهرهای غربی شود، آنگاه تجلی مظروف و ارزش‌های فرهنگ غربی نیز در شهرهای ما دور از ذهن نیست. بخش مهمی از دلایل ترویج معضلاتی نظیر عدم عفاف و حجاب و سستی اعتقادات و ... در کلانشهرهای معاصر ایران را بایستی از همین منظر تحلیل نمود. @baladetayyeb