عشق و شهر! 🔹مطالعات اخیر علمی نشان می‌دهد اصطلاح «عشق آدم را کور می‌کند» تا حد زیادی حقیقت دارد. دانشمندان می‌گویند برای اولین بار توانسته‌اند دریابند که عاشق بودن به همان اندازه که به احساسات مربوط می‌شود، با تغییر رفتار در انسان نیز مرتبط است و مغز انسان، معشوق را در مرکز توجه‌ قرار می‌دهد و او را به اولویت اصلی‌ بدل کند. به گفته آنان، «سیستم فعال ساز رفتاری مغز» (BAS) سامانه‌ای است که رفتارهای انسانی را هدایت می‌کند و نقش آن در زمانی که عاشق می‌شویم باعث تغییر رفتار ما می‌شود. این سیستم در حقیقت کاری می‌کند که معشوق را در مرکز جهان ببینیم و تفاوتی اساسی میان او و دیگران قائل شویم. اما جالب آنجاست که این عشق و محبت می‌تواند ترجمان شهرسازانه نیز داشته باشد! 🔹شهری که بر مدار عشق و محبت الهی ساخته شود، شهری است که در آن کلیه رفتارهای مربوط به سبک زندگی حتی معماری و شهرسازی، بر مدار محبت الهی شکل می‌گیرد. در چنین شهری، ابنیه منتسب به ذات اقدس الهی، به اولویت اصلی شهر تبدیل می‌شوند و تغییر رفتار انسانها نسبت به این ابنیه چنان است که آنها را هم به لحاظ فرم و هندسه و هم به لحاظ خط آسمان و هم به لحاظ رنگ، از سایر ابنیه متمایز ساخته و به نقطه اوج شهر تبدیل می‌کند تا چنین شهری، مصداق شهرعبودیتی باشد که بر مدار عشق و محبت الهی شکل گرفته است. برخلاف شهرثروت و شهرقدرت معاصر که در آن صدها رقیب اعم از مالها و سیتی‌سنترها و بانکها و ... در مقابل مساجد و بقاع متبرکه خودنمایی می‌کنند. حال چنین شهر بی‌ادبی چقدر می‌تواند بستر مناسب برای تربیت شهروندان مبادی آداب الهی باشد؟! @baladetayyeb