💠 افشای اسرار مردم ❖ مرحوم آیةالله‌ حاج سید احمد زنجانی در کتاب «اربعینیات» درباره‌ی «حفظ حرمت مؤمن» و «خودداری از افشای امور پنهانی و اسرار مردم» می‌نویسد: 🔹 ... أبوبَرْزه گفت: «حضرت رسول با ما نماز خواند و بعد تند برگشت و دست خود را به در مسجد نهاد و بعد به آواز بلندش ندا کرد که ای جماعتی که ایمان با زبان آورده و به دلش ایمان خالص نرسیده! عورات مؤمنین را تتبّع نکنید؛ (یعنی اسراری را که پنهان دارند، جستجو از آن‌ها نکنید) چون هر کسی که عورات مؤمنین را تتبّع کند، خداوند نیز عورت [لغزش و زشتی رفتار] او را تتبّع می‌کند و هر کسی که خدا، عورتش را تتبّع کند، رسوایش می‌کند، ولو در توی خانه‌اش باشد.» 🔸 مراد از عورات در حدیث شریف، امور پنهانی و اسرار نهانی است که نمی‌خواهند مردم به آن‌ها اطّلاع یابند. خداوند هم ستّار العیوب و سِرّپوش است. رأفتش اقتضا کرده که به پیغمبر امر فرموده که نهی از جستجو کردنِ اسرار نماید. این است که شدیداً نهی فرمود. و در حدیث دیگر فرمود که «هر کس کار زشتی را بشنود و آن را افشاء و پراکنده کند، او مثل همان کسی است که آن کار زشت را مرتکب شده باشد.» 🔹 و در حدیث دیگر، از حضرت رسول روایت شده که فرمود: «در مدینه، طایفه‌ای بودند که دارای عیوب بودند. چون از عیوب مردم ساکت شدند، خداوند نیز مردم را از عیوب آنها ساکت گردانید تا اینکه مُردند، در حالتی که نزد مردم عیوب‌دار نبودند و - به عکس این- در مدینه طایفه‌ای بودند که دارای عیوب نبودند. چون از عیوب مردم سخن گفتند، خداوند عیوبی از آنها اظهار کرد که همیشه با آن معروف بودند، تا اینکه مُردند.» 🔸 پس اگر کسی عیب تو را جستجو کرده، پیش مردم فاش کند، چه‌قدر تو از او بدت می‌آید و تنفّر از او می‌کنی! اکنون تو نیز اگر سرّ کسی را فاش و عیب او را آشکار کنی، از خودت هم بدت آید. پس، پیرامون این کار برنگرد تا خداوند نیز پرده از روی کار تو برندارد. خداوند ما را از فضاحت و رسوایی دنیا و آخرت حفظ کند. 📚 أربعینیات ؛ ص ۳۰۲