مُحَمد! اِی جاری تَر اَز حَیات، دَر پیکرِ آدمی! ای بِهترین مَخلوقِ عالمِ امکان! واوِیلَتا...! واوِیلَتا که از غَمِ عُظمایِ تو، کَمرِ آسمان خَم شد و رَنگ، از عُذارِ زَهرا پَرید! کُجایی که در بارانِ اَشک هایِ فاطمه، بُغضِ، در گلویِ حَسن ماند و خُونِ دل، از صُورت حُسین چِکید! ای جانِ جهان، ای خاتمِ النَبین ! با عُروجت، مُلکِ خُدا برای اهالیِ ایمان، عَزادار شد و بابِ وحی برایِ همیشه، بسته ماند. نویسنده: مینا منجم زاده تهیه شده در رادیو اینترنتی فرهنگ رضوی http://eitaa.com/bana_ir