⭕️ سوال ⁉️ چرا گفته می شود خداوند با لطف و مرحمت خود به بنده ها رزق و روزی می‌دهد؟ آیا خداوند در برابر ساخته خود مسئولیت ندارد که وسایل رفاه یا حداقل رزق اون را فراهم کند و آیا دادن رزق به مخلوق خود منت دارد؟ 🔰 پاسخ 🔹 خداوند بر بندگان خود منت نمی‌گذارد؛ بلکه پروردگار بیش از هر کس دیگری بندگان خود را دوست داشته و نعمت‌های بی‌پایانش را در اختیار آن‌ها قرار داده است. 🔸 خداوند مسئولیتی در برابر انسان‌ها ندارد و هیچ کس نسبت به خداوند طلبکار نیست. پروردگار با لطف و محبت خود انسان‌ها را آفریده است و می‌توانست این کار نکند. خداوند نیازی به خلقت انسان‌ها نداشته و ندارد. 🔹 برخی گمان می‌کنند خداوند به انسان‌ها و مخلوقات خود نیاز داشته و به خاطر برطرف کردن احتیاجات خود موجودات را آفریده است. رابطه‌ی انسان با وسایل یا حیوانات اهلی، اینگونه است؛ یعنی انسان‌ها برای برطرف کردن نیازهای خود یک وسیله را می‌سازند یا برخی حیوانات را اهلی می‌کنند. 🔸 انسان برای این که بتواند سریع‌تر حرکت کند، اتومبیل تولید می‌کند. برای نگهبانی از گله نیازمند سگ است. وقتی انسان یک اتومبیل می‌سازد، به طور طبیعی باید به اتومبیل خود رسیدگی کند، روغنش را عوض کند، همیشه باک بنزینش را پر کند و ... در غیر این صورت اتومبیل کارکرد خود را از دست می‌دهد و دیگر نیاز انسان را برطرف نمی‌کند. همینطور انسان باید غذای سگش را بدهد یک سرپناه برای او فراهم کند تا از سرما و گرما محفوظ بماند در غیر این صورت سگ از بین رفته و انسان برای حفاظت از گله دچار مشکل می‌شود. 🔹 اما خداوند به بندگانش نیازی ندارند اگر هیچ موجودی هم در عالم نباشد و تمامشان هم از بین بروند، ضرری به خداوند وارد نمی‌شود. همانطور که خداوند به پرستش انسان‌ها نیز نیازی ندارد؛ اگر تمام انسان‌ها کافر شده و از خداوند روی برگردانند، هیچ گونه مشکلی در خداوند ایجاد نمی‌کند. 🔸 بنابراین خداوند تنها از روی مهر و محبت به بندگانش رزق و روزی می‌دهد و بر انسان‌ها نیز واجب است که قدر نعمت‌های او را دانسته و همواره سپاسگزار پروردگار خود باشند. همانند این که فرزندان باید سپاسگزار والدین خود باشند. 🌐 جهت مطالعه‌ی بیشتر، کلیک کنید: http://btid.org/node/209836 📎 📎 📎 🔰 معاونت تبلیغ و امور فرهنگی حوزه های علمیه 🌐 btid.org