✍️ یادداشت 📌 انسان‌گرایی و توکل به خداوند 🔹 برخی که خود را "انسان‌گرا" نامیده‌اند، دین و باور به خداوند را عامل عقب‌افتادگی و توسعه نیافتگی جوامع معرفی می‌کنند! 🔸 آن‌ها معتقدند اندیشه‌ی توکل به خداوند مانع از حرکت و تلاش انسان شده و تنها تنبلی و سستی به بار می‌آورد! می‌گویند: اگر افراد یک جامعه می‌خواهند به موفقیت دست پیدا کنند، باید تنها به خودشان اتکا داشته باشند و از هر گونه امر فرا انسانی و الوهی دست بکشند. 🔹 هیچ گاه دین، انسان را به سستی و کاهلی در امور زندگی توصیه نکرده است. در روايتی نقل شده است كه پيامبر اكرم صلی‌الله‌علیه‌وآله گروهی را ديدند كه دست از كار كشيده، به كشت و زراعت نمی‌پردازند. حضرت به آنها فرمود: شما چگونه هستيد؟ (چگونه نيازهای خود را تأمين می‌كنيد) جواب دادند: ما توكل كنندگان هستيم! حضرت در ردِّ سخن و شيوه‌ی آنان فرمود: «شما سربار جامعه و مردم هستيد.» 🔸 کسی که سعی و کوشش را کنار می‌گذارد، سربار جامعه است. توکل به خدا زمانی معنا پیدا می‌کند که انسان ضمن کار و تلاش، امیدش تنها به خداوند باشد. 🔹 پیامبر در حدیثی زیبا می‌فرمایند: «توکل یعنی علم و دانستن این معنا که هیچ مخلوقی نه می‌تواند به انسان ضرری بزند و نه می‌تواند سودی برساند؛ نه می‌تواند چیزی به انسان بدهد و نه می‌تواند چیزی را از انسان بگیرد؛ و در نتیجه این علم، به مرحله نومیدی از خلق و اتکای به خالق می‌رسد. کسی که به چنین علمی دست یابد، دیگر جز برای خدا کاری نمی‌کند، نه به غیر خدا امید و طمعی می‌بندد و نه از غیر خدا می‌ترسد. این معنای توکل است.» 🔸 توکل به خداوند فواید و ثمرات بسیاری دارد. در دنیای پرآشوب امروز اضطراب و ترس از شکست و عدم موفقیت، بیش از هر چیز دیگر انسان را آزار می‌دهد. تکیه بیش از حد بر توانایی آدمی و فراموش کردن تقدیر و برنامه الهی، انسان را در یاس و ناامیدی مضاعفی فرو برده است. توکل به خداوند نقطه‌ی اتکایی فراهم می‌کند که انسان را از تنهایی و معلق بودن نجات می‌‌دهد. برخی از فواید مهم توکل را می‌توان موارد زیر دانست. 🌐 جهت مطالعه‌ی بیشتر، کلیک کنید: https://btid.org/fa/news/210740 📎 📎 📎 🔰 معاونت تبلیغ و امور فرهنگی حوزه های علمیه 🌐 btid.org