✍️ ارتباط سقیفه با محدودیت‌های حکمرانی امیرالمؤمنین علیه‌السلام 🔺 زمان زیادی از معرفی امیرالمؤمنین علیه‌السلام به عنوان جانشین بلافصل پیامبر در غدیر خم نگذشته بود که بیشتر مسلمانان مدینه با فراموشی و کتمان بیعت خود، در برابر ابوبکر به عنوان خلیفه خودخوانده، تسلیم شدند و در این آزمون مهم، سرافکندگی تاریخی به بار آوردند. بر اساس روایات شیعی، امیرالمؤمنین علیه‌السلام از سوی خداوند مأمور به صبر در برابر ظلمی بود که پس از پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله به خود و همسرش وارد می‌شد. 🔹 پس از این فاجعه بزرگ، تقیه به عنوان یک شیوه تازه در رفتار آل الله خودنمایی کرد و تبلیغات همه‌جانبه دشمن در تأیید حکومت برآمده از سقیفه، باعث شد که مردم بیش از پیش نسبت به معارف صحیح دور افتاده و نتوانند صحیح را از نادرست تشخیص دهند. 🔺 خلافت ظاهری امیرالمؤمنین علیه‌السلام و فرزندش امام حسن مجتبی علیه‌السلام، پس از سال‌ها صورت پذیرفت؛ اما بیعت مردم با امیرالمؤمنین علیه‌السلام فقط به عنوان خلیفه چهارم بود و نه به عنوان خلیفه راستین و حقیقی که از جانب خدا تعیین شده است. 🔹 در این شرایط، هیچ‌گاه انتقام از دشمنان خدا از خاطر امیرالمؤمنین و امام حسن علیهماالسلام نرفته بود؛ اما مصلحت الهی اقتضا می‌کرد آنها از فرصت پیش آمده استفاده کرده و به اصلاح فکر و اندیشه امت مسلمان بپردازند. همین شرایط باعث سختی در حکمرانی آنها می‌شد. 🌐 جهت مطالعه‌ بیشتر بر روی لینک زیر، کلیک کنید. https://btid.org/fa/news/244199 📎 #امیرالمؤمنین 📎 #امام_حسن_مجتبی 📎 #سقیفه 🔰 معاونت تبلیغ و امور فرهنگی حوزه‌های علمیه 🌐 btid.org