✍سعید آقائی دانشجوی دکتری علوم سیاسی حجاب و عفاف قانونی وسیع و لا یتغیر هست که با همت مردم و اراده مسئولین به ثمر می نشیند.تمامی دستگاه‌های مسؤول بایستی برای انجام تکلیف قانونی خود پای کار بیایند.البته ضروریست که ادبیات ما همان ادبیاتی که پروردگار در کتاب الله فرموده است، باشد.ادبیاتی که رسول خدا،علی(ع)، حضرت زهرا(س)و دیگر معصومین فرموده‌اند، باشد. ادبیات ما در حوزه امر به معروف و نهی از منکر نباید زننده، منفی،آمرانه و گزنده باشد که موجب مقاومت و لجاجت افرادی شود که هنوز آمادگی لازم جهت پذیرش حجاب و عفاف را ندارند. لذابایدبا یک ادبیات موثر وارد شویم و همه آیات مربوط به حوزه عفاف و حجاب از پوشش گرفته تا نگاه، گویش،روش و شیوه حضور در مجامع عمومی را بررسی و در مجامع و مجالس بیان کنیم.پروردگار می‌فرماید: «ذَلِكُمْ أَطْهَرُ لِقُلُوبِكُمْ وَقُلُوبِهِنَّ» در مسأله حجاب به دنبال ایجاد محیط ارزنده انسانی، امن و محیط پاک و فضائی سالم جهت تعالی و رشد افراد هستیم. رعایت این قانون الهی با این هدف است که وجود ذی وجود و گرانقیمت زنان و مردان پاک بماند.دعوت به حجاب و پوشش برای این است که جامعه مصون و پاکیزه بماند. این چیزی است که اسلام از همه انسان‌های جهان می‌خواهد. وظیفه ما در ترویج و نشر حجاب و عفاف باید این باشد که با ترویج کلمات قرآن و استفاده از کلمات کلیدی، جذبه، نور و معنویت آن دلها را تحت تأثیر قرار دهیم. البته این همه کار نیست و بخشی از کار است؛ ولی بخشی از مرحله حساس کار است......