🎯♻🎯 ♻🎯 🎯 🔴 هنگام شنیدن غیبت چه کنیم؟ اگر خواسته یا ناخواسته در جمعی بودیم که دیگران شروع به غیبت کردند، وظیفه داریم دیگران را از آن منع کنیم. یادمان باشد که گناه گوش کردن به غیبت، مانند گناه خود غیبت کننده هست، پس خودمان را با دلایل واهی توجیه نکنیم و گناه به این بزرگی را به جان نخریم. اما چگونه؟ بی تعارف بگوییم، خیلی وقتها خجالت کشیدنِ نابجا است که ما را در دام می اندازد. اگر بدانیم که هنگام گناه، خجالت هیچ جایگاهی ندارد، اجازه نمی دهیم کسی ما را وادار به شنیدن غیبت کند. درست است که نمی شود مستقیم در چشم مادربزرگ و پدربزرگمان نگاه کنیم و بگوییم غیبت نکن! اما می توانیم گاهی با شوخی و خنده یا گاهی با عوض کردن موضوع صحبت یا هر نکته ی دیگری که بسته به موقعیت و شخصیت طرف مقابل به ذهنمان می رسد، از شنیدن غیبت خودداری کنیم و یا مؤدبانه بگوییم: «حرف خودمان را بزنیم، کار مردم به ما چه؟!» امام حسین (علیه السلام) می فرمایند: «کسانی که رضایت مخلوق را به بهای غضب خالق بخرند، رستگار نخواهند شد.» حالا اگر کسی گوشش به هیچ حرفی بدهکار نبود و از هر راهی استفاده کردیم تا غیبت نکند، اما باز هم به کار خود ادامه داد، باید سعی کنیم حرفهایش را نشنویم و خودمان را سرگرم کار دیگری کنیم. 🔴 غیر از این، یک وظیفه ی دیگر هم داریم، اینکه از غیبت شونده دفاع کنیم. مثلا اگر دوستمان از معلممان غیبت می کند، باید از معلممان دفاع کنیم. به این کار «رد غیبت» می گویند. پیامبر اکرم (ص) به مولای متقیان علی (ع) فرموده اند: ای علی! کسی که پیش او از برادر مسلمانش غیبت شود و بتواند آن برادر را یاری کند ولی کمک نکند، خداوند او را دردنیا و آخرت خوار می کند. مثلا اگر به ما بگویند فلانی خسیس است، اصلا خرج نمی کند، می شود گفت: «از کجا می دانی خرج نمی کند؟ شاید برای خانواده اش خرج می کند.» یا مثلا اگر کسی کار حرامی کرده است و دیگران آن را بیان و از او غیبت می کنند، باید بگوییم: «از کجا معلوم، شاید توبه کند و بخشیده شود» و امثال این حرفها و غیبتها که باید تا حد امکان از آبروی دیگران دفاع کنیم @banomahtab