دو معنی برای«عاذَ» گفته‌اند: یکی: وقتی گوشت به استخوان چسبیده باشد... همین‌قدر نزدیک و جدانشدنی! و دیگری: پناه‌بُردنِ کسی... به دیگری، از ترسِ شَرّ و نگرانی! فطرس که جای خود دارد؛ حسین‌جان! که عالَمیان و افلاکیان... «عاذَ بمَهده» یعنی: دو دو جهان، به تو پناه آورده‌اند! و مگر پناه‌دهنده‌ای جز شما وجود دارد؟! تولدتان مبارک؛ امن‌ترین پناه‌گاه! به 💧بپیوندید: https://eitaa.com/joinchat/1242038283C53201e044e