25.01M حجم رسانه بالاست
از کلید مشاهده در ایتا استفاده کنید
بسم الله الرحمن الرحیم دلمان را که به مشایه حسین زدیم، خودمان را در دریای عشق یافتیم. پیش از این اما، هر کدام از ما قطره هایی بودیم که رها شده بودند. درست ترش این بود: ما دستمان را از دست حسین رها کرده بودیم. راستش خیال می کردیم اینطور رهاشدن، آزادی است. خیال می کردیم می شود سالی یکبار سر سفره حسین نشست و حسینی بودن را یدک کشید، بی آنکه به عهد خویش وفاکنیم. حالا که دل به جاده حسین زدیم و قطره های مان را اقیانوس کرده ایم و از «من» به «ما» هجرت کرده ایم؛ بر عهد خویش، نه فقط در محرم و صفر، که در هر زمان و مکانی می‌مانیم‌. 🏷با تشکر از: متولیان و 🔗https://eitaa.com/neshaneh_ha https://eitaa.com/heyat_hodat