۱۰ افطار و سحر از میهمانی ات گذشت اما من با ایمان به کلام مولایم تو را با دلی مطمئنم می خوانم و مأنوس با تو. نه از روی خوف و نه نگرانی. «ادعوک امناً و اسئلک مستأنثاً لا خائفاً و لا وجلاً » زیرا که به گفته ی مولایم؛ گشوده است دستانش به جود و عطا. « الباسط بالجود یده» و نقصان نمی‌یابد خزائنش و کثرت عطا نمی افزاید مگر جود و کرمش را «لا تنقص خزائنه و لایزیده کثرة العطاء الا جودا و کرماً» آری تو چنان مرا در آغوش رحمت خویش جای داده ای تا شاید دریابم آن عشق و محبتی را که لحظه لحظه بر من داشته ای و داری. تا بفهمم محرومیت بزرگ خویش را و رغبتم بزرگ شود، بزرگ به اندازه دولت کریمه ات. آنکه در آن تمام زیبایی های عالم به ظهور می پیوندد و بعد به شکوه و فغان بیفتم از محرومیت از این بزرگ زیبایی خلقت. «اللهم انّا نشکوا الیک فقد نبیّنا و غیبة ولیّنا » آری تو مرا در بی کرانه ی رحمتت در آغوش گرفته ای تا دریابم که از چه محرومم و چه باید طلب کنم. ولی من در این سیاهی دوران غیبت محرومم و غافل😭😭. به حق دستان گشاده ی شهدای در راهت ما را چنان کن که تنها گمشده یمان را بطلبیم و بیابیم.🤲 💧به بانوی آب بپیوندید👇 https://eitaa.com/joinchat/1242038283C53201e044e