بخدا هنوز یادمونه! زمان ما کسی به تلویزیون‌های ماهواره‌ای تلفن میزد ریسک مهمی کرده بود؛ زمان ما گشت‌های قدرتمندی وجود داشت بنام گشت ثارالله؛ که فاسق و معاند و بی‌وطن و بی‌حیا از شنیدن اسمش وحشت داشتن؛ زمان ما بی‌خجالت، فرد محکوم به شلاق رو میاوردن وسط خیابون جلو چشم مردم شلاق میزدن؛ یال و کوپال مجرم میریخت؛ زمان ما بی‌خجالت اراذل رو آفتابه‌به‌گردن میاوردن خیابون با تحقیر جلوی مردم میچرخوندن تا عبرت بشه؛ زمان ما اگه سلبریتی توی پارتی مختلط یا الکلی دستگیر می‌شد چنان آسیبی به چهره و حرفه‌ و زندگیش میخورد که هیچوقت آدم سابق نمی‌شد؛ زمان ما جمهوری اسلامی «برنده» بود در همه عرصه‌های میدانی؛ و این یه قانونه: «مردم عاشق برنده‌ها هستن!» و این کلام خداست: «إذا جاء نصر الله و الفتح؛ و رأیت ‌الناس یدخلون فی دین الله افواجا...» مسئولین نظام! میخواین مردم مثل دهه شصت بیان پشت شما و بقدر اون روزها انقلابی بشن؟ راهش اینه: مثل دهه شصت، کف خیابون رو «برنده» بشید! عرصه‌های میدانی رو «بی‌خجالت» برنده بشید! افتخار کنید به بر کرسی نشاندنِ حرفِ حق... بخدا محبوب می‌شید! و هرکی داره برعکسش رو به شما میگه؛ یا نمیفهمه یا نمیخواد محبوب بشید! حرف مسئولان ما که حرف طاغوت نیست؛ شما دارید حق رو میگید؛ ابزار برنده شدن رو هم که به برکت شهدا دارید؛ چرا برنده نمی‌شید تا «یدخلون فی دین الله افواجا» باز اتفاق بیفته؟ از برنده‌شدن می‌ترسین؟! اشکال روش‌های پیروزمندانه دهه‌ ۶۰ چیه؟! اون روش‌ها باعث شده وضع امروز جامعه این باشه؟! یا «ادامه ندادنِ اون روشها» باعث شده؟! آخه چرا همه‌چی رو برعکس میفهمن بعضیا؟! ✍محمدحسین