🔻پیش بینی رهبرانقلاب و ماجرای ایمان ما 🔻حماس پیروز شد و رژیم صهیونیستی در مفتضح‌ترین حالت بی‌آبرو شد. حدود 50 هزار انسان بی‌گناه را قربانی کرد اما در نهایت و با خفت پای میز مذاکره با گروهی نشست که قرار بود نیست و نابود شوند. 🔻از ابتدا گفتند نابودی حماس و خلع سلاح حزب الله و آزادی اسرا و اشغال نوار غزه و چه و چه و حالا به هیچ‌کدام از آن وعده‌ها نرسیدند. از آن سو روح سنوار شاد؛ چه رنگی بر تاریخ زد. حماس مردانه جنگید و امروز افسانه مظلومیت اسرائیل که عمری با توسل بدان جنایت می‌کرد، برای دنیا که هیچ و بلکه برای تاریخ به کلی فرو ریخته است. امروز از اسطوره و هیبت پوشالین و قدرت اطلاعاتی و دفاعی نیز خبری نیست. نقشه‌های شوم برای مردم منطقه نیز نقش بر آب شد. از آن سو اسرای حماس آزاد شدند که هرکدام بالقوه یک رزمنده مجاهد خواهند بود و از سوی دیگر بغض و کینه و انتقام در میان جوانان و نوجوانان داغ دیده غزه، هزار برابر جبهه مقاومت را قوی‌تر خواهد کرد. 🔻اما سخن این متن اینجا نیست. چرا که چنین گفتن‌ها، امروز خیلی سخت نیست. همه چیز مقابل چشمان ما قرار دارد. امروز این حرف‌ها را کابینه و وزرا و رسانه‌های صهیونیستی می‌زنند و معترف‌اند. اما بیایید فراموش نکنیم؛ پیشتر چنین نبود. آن‌روزها که جنایت قصابان غزه چشم‌ها را پر کرده بود و اجازه دیدن مقاومت مجاهدان را نمی‌داد و امیدها ناامید بود و عده‌ای چه بسا ظاهرالصلاح به زمین و زمان طعنه می‌زدند و گزاف می‌گفتند. به یاد بیاوریم که آن‌روزها چه کسی با چشم باز صحنه را روایت می‌کرد و از پیروزی قطعی مقاومت می‌گفت؛ سخنرانی های رهبرانقلاب را مرور کنیم. 🔻واقعیت اینست که آنچه گذشت، صحنه یک آزمون بزرگ بود. آزمونی برای ایمان فردی و اجتماعی‌مان. صادقانه سوال کنم؟ آنچه رهبری می‌دید را می‌دیدیم؟ به آینده مقاومت امید داشتیم؟ 🔻واقعیت اینست که با ایمان کورکورانه و تقلیدی و موروثی خو گرفتیم و برای‌مان مهم نبود خلأ این ایمان کجا خودش را نشان می‌دهد. فکر کردیم ایمان به زبان است و یا در نهایت به عقل و قلب‌مان. امروز دیدیم حتی ایمان قلبی نیز به سنت‌های الهی کافی نیست. به تعبیر رهبرانقلاب، شیطان اول مؤمن قلبی و عقلی به حضرت حق بود اما بازهم زمین خورد. رهبرانقلاب در سالگرد ارتحال امام به دو شاخص مکتب روح الله اشاره کردند و آن‌را منشأ همه معجزات انقلاب دانستند. ایمان و امید. فرمودند ایمان امام به ربوبیت و سنت‌هایش در نصرت اهل حق، ریشه حرکت انقلاب اسلامی است. شاید برخی از کنار آن گذشتیم. ایمان را صرفا و بیش از کتاب‌های معارف ندیدیم و حالا که خلأ ایمان خودش را در صحنه زندگی و سیاست و جامعه نشان می‌دهد تازه متوجه شدیم نبود ایمان چقدر دردناک است. 🔻ایمانی که تقلیدی و کورکورانه باشد که هیچ؛ اساسا در چنین میدانی سپر خواهد انداخت. اما ایمان عقلی و قلبی نیز در این کارزار راه به جائی ندارد. چه بسیاری که حقانیت حماس و قدرت حزب الله و شجاعت یمن و غیره را دیدند و اما به پیروزی باور نداشتند و چه بسا زیر لب از خدا هم گلایه داشتند که تا کی و کجا باید این جنگ نابرابر ادامه یابد. 🔻ایمان حقیقی اینجاست. ایمانی که با علم و آگاهی عمیق شده است و با قلب به باور رسیده است و البته با عمل به منصه ظهور کشانده شده و فزاینده شده است. تنها چنین ایمانی است که در این میدان تاب می‌آورد. 🔻عصر امروز عصر تجلی ایمان است. خلا ایمان بیش از گذشته به چشم می‌آید. عصر ایمان‌های سرسری و لقلقه زبان گذشته است. عصر ایمان‌های محفلی و گعده ای و صرفا سرسجاده تمام شده است. با ادعا و عنوان و ظاهر و ژست نمی‌توان در این راه ماند. عصر ایمان، عصر خالص‌سازی است. عصری که خیلی‌ها جا خواهند ماند و تنها مجاهدانی که در زندگی ایمان به خدا و سنت‌هایش را به بروز و ظهور کشاندند و در عمل نشان دادند، می‌توانند صحنه را درست ببینند و به مقاومت و پیروزی امید داشته باشند. 🔻عصر امروز عصر ظاهربینی نیست. عصر دیتا و اطلاعات و حتی تحلیل هم نیست؛ لازم است اما کافی نیست. در عصری بسر می بریم که تنها با قدرت ایمان می توان درست و غلط را تشخیص داد. این چند ماهی که گذشت ایمان بسیاری از مؤمنین محک خورد و امروز که روز پیروزی است باید توبه و انابه کنیم. مجاهدت سنوار برای ما هم درس‌ها داشت.