امنیت روانی که از مشهد و تهران و اصفهان، همه ایران را هدف قرار داده است! 🔺در پیاده‌روی خیابان نسبتاً خلوتی در حال عبور بودم. چند پسر با تیپ‌های غلط انداز از روبرو می‌آمدند. سیگار دستشان بود و بلند بلند حرف می‌زدند و می‌خندیدند. ترسیدم؛ با خودم گفتم نکند اذیتم کنند، چادرم را بکشند، توهین کنند... تا این فکرها از سرم عبور می‌کرد آن‌ها هم از کنارم عبور کرده و رفته بودند. با خودم اندیشیدم که من قبل‌ترها هیچ وقت در خیابان احساس ترس یا نگرانی جدی پیدا نکرده بودم. احساس ناامنی اتفاقی‌ست که شنیدن و دیدن خشونت‌های این مدت برای ما رقم زده. 🔹این روزها هر صفحه ای را باز می کنی بحث و مناظره پیرامون مصداق محاربه و مجازات محارب داغ است. همه متخصص فقه و جزا شده‌اند. حتی منوتو قرآن تفسیر می‌کند! من فقه نمی‌دانم و از جزییات صدور احکام قضایی هم سررشته ندارم. نمی‌دانم معنی فقهی لإخافه الناس که درباره محاربه گفته‌اند چیست؛ اما می‌دانم برق سلاحی که آن آدم‌ها در تهران و مشهد و اصفهان و... کشیدند، نه تنها شاهدان ماجرا، که تا اینجا لرزه بر اندام من و امثال من انداخته که دیگر نمی‌توانیم مثل قبل در خیابان‌های شهرهایمان قدم بزنیم و راحت از کنار آدم‌ها رد شویم. خیابان‌هایی که شهید دانیال رضازاده به همسرش می‌گفت امن‌ترین خیابان‌های دنیاست... 🔻من مطمئنم اجرای حکم خدا درباره برهم‌زنندگان امنیت، دوباره امنیت را به خیابان‌هایمان برمی‌گرداند و دوباره با دل قرص در آن‌ها قدم می‌زنیم و آرامشمان را به رخ دنیا می‌کشیم. از اجرای حکم خدا نترسیم. از سرزنش بدخواهان نترسیم. فریاد کشیدن‌هایشان، ادعای حقوق بشرشان، شبهه افکندنشان... سستمان نکند. مجازات‌ براساس حدود الهی استتار مهر درکسوت قهر است تا حیات و امنیت جامعه تضمین شود. ✍ رها عبداللهی #دلنوشته #مناسبتی #محاربه @banovan_urmia