#دوره‌مجازی_بانوی_باحیا ۲۲
به نام الله و به یاد الله
سلام به شما خواهران محترم
جلسه بیست و دوم که با موضوع بانوی با حیا خدمت شما هستیم.
مصادیق حیای بانوان را از روایات بیان می کردیم.
5️⃣ زن با حیا به عورتِ زنان دیگر نگاه نمیکنه مگر برای طبابت و در حال اضطرار.
از آقا امیرالمؤمنین علیه السلام که قلّه ی حیا بود پرسیدند حیاء چیست؟ حضرت فرمودند : اگر بر دشمنی که قصد کشتن تو را دارد، غلبه کردی و وقتی خواستی او را بکشی. اگر کشف عورت کرد به او نگاه نیندازی و از کشتن او دست بکشی. [1]
در جنگ صفین به عمر وعاص نزدیک شد تا او رو بکشه، عمرو عاص کشف عورت کرد.
حضرت حیا کرد و رویش را برگردوند و به خاطر اینکه بود از او عریان بود، از او دور شد و عمر وعاص هم فرار کرد. [2]
ابن قتیبه بعد از نقل این جریان می‌گوید امیرالمؤمنین فرمودند : اگر بمیرم و زنده شوم و دوباره بمیرم و زنده شوم و دوباره بمیرم و زنده شوم برای من بهتر است از اینکه عورت کسی را ببینم یا کسی عورت من را ببیند. [3]
در جنگ خندق وقتی بر عمروبن عبدود مسلط شد و او را کشت، او را رها کرد در حالی که زره هزار درهمی بر بدن عمرو بود.
عمر بن خطاب به امیرالمؤمنین گفت چرا زره او را به غنیمت برنداشتی؟! در حالی که زره او یگانه بود و نمونه نداشت.
حضرت فرمودند : من حیا کردم که زره اش را بردارم و کاملاً عریان بشه و عورتش پیدا بشه. [4]
باز حضرت فرمودند : خدا لعنت کند هر کسی که به عورتی به حرام نگاه کند و به کسی اجازه بدهد که به عورتش نگاه کند. [5]
6️⃣ زن با حیا ران پایش را از مردان محرمش هم می‌پوشونه حتی از زنها هم می پوشونه.
یکی از یاران پیامبر میگه کنار پیامبر قرار گرفتم لباسِ من کنار رفت و ران پای من پیدا شد.
حضرت فرمودند این را هم بپوشان. چون ران هم شبیه عورت تحریک کننده شهوت هست و باید پوشیده بشه. [6]
البته مراجع تقلید می‌فرمایند : اگر رانِ پا تحریک کننده باشه مثلاً برای مردانِ محرم یا حتی برای زنهای دیگر ؛ واجب است که پوشانده بشه اما اگر تحریک کننده نباشد مستحب است که پوشانده شود.
بعضی زنان تو مهمونی ها یا عروسی هایی که میرن دامن های خیلی کوتاه می‌پوشند، یا لباس ها را به طوری انتخاب می کنند که لباس ها کنار می‌ره و ران هاشون پیدا میشه و زنان دیگه به ران پای او نگاه می‌کنند که این در روایات ما مذموم شمرده شده است.
زن با حیا از چنین کاری خودداری می کند.
[1] قَالُوا فَمَا الْحَيَاءُ قَالَ لَمْ يَهْجُمْ عَلَى أَحَدٍ قَطُّ أَرَادَ قَتْلَهُ فَأَبْدَى عَوْرَتَهُ إِلَّا كَفَّ عَنْهُ حَيَاءً مِنْه. (بحار الأنوار ؛ ج 40، ص 102)
[2] (موسسه العربیه الحدیثه، نصر بن مزاحم، وقعه صفین، ص ۴۰۷)
[3] ابن قتيبه دينورى: أَنَّهُ قَالَ: لَأَنْ أَمُوتَ ثُمَّ أَحْيَا، ثُمَّ أَمُوتُ ثُمَّ أَحْيَا ثَلَاثًا، أَحَبُّ إِلَيَّ مِنْ أَنْ أَنْظُرَ إِلَى عَوْرَةِ أَحَدٍ، أَوْ يَنْظُرَ أَحَدٌ إِلَى عَوْرَتِي. (تنبيه الغافلين : ص ٤٧٧)
[4] لَمَّا قَتَلَ عَلِيُّ بْنُ أَبِي طَالِبٍ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ عَمْراً أَقْبَلَ نَحْوَ رَسُولَ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ وَجْهُهُ يَتَهَلَّلُ فَقَالَ لَهُ عُمَرُ بْنُ اَلْخَطَّابِ هَلاَّ سَلَبْتَ يَا عَلِيُّ دِرْعَهُ فَإِنَّهَا لَيْسَ فِي اَلْعَرَبِ دِرْعٌ مِثْلُهَا فَقَالَ أَمِيرُ اَلْمُؤْمِنِينَ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ إِنِّي اِسْتَحْيَيْتُ أَنْ أَكْشِفَ سَوْءَةَ اِبْنِ عَمِّي. (بحار الأنوار، ج ۲۰، ص ۲۵۷)
[5] لَعَنَ اللَّهُ النَّاظِرَ وَ الْمَنْظُورَ إِلَيْهِ. (مستدرك الوسائل، ج 14، ص 271)
[6] عَنِ ابْنِ جُرْهُدُ عَنْ أَبِيهِ أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صلی الله علیه و آله مَرَّ عَلَيْهِ وَ هُوَ كَاشِفٌ فَخِذَهُ فَقَالَ غَطِّهَا فَإِنَّ الْفَخِذَ عَوْرَةٌ. (عوالي اللئالي، ج 1، ص 120)