یا صاحب‌الزّمان! خوشبختی متاعی است که بهایش زانو زدن پیش پای شماست! و ما تمام عمر پشت به دستان شما دویدیم ... دریغا خوشبختی، که بی درنگ، از ما، دور می‌شود!